Jeśli człowiek ma język, to ten język powstał w wyniku procesów mózgowych.
To główne założenie biologicznej teorii opanowania języka.
Język jest konstruktem ludzkiego umysłu, dzięki któremu możemy interpretować świat.
Wiedza, doznania, emocje, nasze chcenia, prośby, wole mogą być poprawnie interpretowane dzięki językowi.
Język to kawałek umysłu człowieka, stąd wynikają główne funkcje językowe.
Najważniejsza z nich jest funkcja poznawcza.
Poprzez odbiór bodźców zewnętrznych, przez synapsy, możliwa jest ich interpretacja w korze mózgowej. Po synapsach płyną ładunki elektryczne do kory mózgowej. Tam są już doświadczenia. Bodźce sensualne są zamieniane na interpretację intelektualną, a umysł przekłada to na najłatwiejszy dla niego kod- język ojczysty.
W umyśle człowieka następuje zamiana kodów sensualnego na umysłowy, a więc na pojęcia językowe, które intelektualizują, interpretują świat.
Chciałabym jednak zaznaczyć, że ta interpretacja jest różna w różnych językach świata. Osoby głuche również odbierają świat zmysłami. Ich interpretacja świata odbiega jednak od tej, dostępnej osobom zdrowym.
Obrazowanie świata w głuchocie jest inne i mieści się w kategoriach języka migowego.
Język przemienia biologiczne doznania na ogląd umysłowy. Intelektualizowanie poznania to funkcja dostępna tylko człowiekowi. Język jest łącznikiem człowieka ze światem.
Język jest zatem kodem uwarunkowanym społecznie i kulturowo. Inaczej odbierają świat Indianie, inaczej Europejczycy, a inaczej Chińczycy.
Język obiektywizuje poznanie.
Zmysły są subiektywne. Język ujednolica doznania, dzięki subiektywnemu kodowi w umyśle człowieka. Dzieje się tak, dzięki układowi kategorii subiektywnych, uspołecznionych. Język jest tworem, który uogólnia nasze doznania.
„Co to znaczy, że jest Ci ciepło?” Każdemu człowiekowi przecież jest inaczej ciepło, dotyczy to temperatury, ubrania oraz innych subiektywnych czynników. Kategorie językowe są intersubiektywne. Narzucają społeczną interpretację zjawiskom, uogólniają.
Społeczne spojrzenie na zjawiska zawarte jest w wyrazach. Jest nieskończenie wiele zjawisk, z punktu widzenia językowego istotne są te, które udało się nazwać. Język wyznacza nam zakres świata, jego horyzont.
Istnieje tylko tyle, ile potrafimy nazwać. Kawałki świata zawarte są w wyrazach i pojęciach.
Język segmentuje świat na odcinki. Desygnaty, czyli nazwy to kawałki rzeczywistości, a więc zintelektualizowane zjawiska codziennej egzystencji ludzkiej. Jest ich bardzo wiele, a właściwie ich liczba jest inna dla każdego języka świata. Jest ich tyle, język danej społeczności wyodrębnił w toku ewolucji.
Język buduje obraz świata w umysłach ludzkich.
Poprzez język projektujemy rzeczywistość. Relacje przestrzenne w opisach, następstwo czasowe w narracji, to sposoby na budowanie obrazu świata poprzez słowa.
Język jest narzędziem komunikacji. Poprzez język „ogarniamy” świat, uczymy się go oraz go interpretujemy.
Język pełni również funkcję interakcyjną, grupotwórczą.
Język organizuje życie społeczne. To dzięki językowi zapewniony mamy dostęp do ról społecznych. Różne sytuacje społeczne wyznaczają zakres użytego kodu językowego.
Istotna jest również umiejętność przełączania kodów językowych. Innego kodu językowego ożywamy w domu, innego w sądzie, w szkole, w pracy. To niezwykle trudna i ważna umiejętność.
DLACZEGO CZŁOWIEK MA JĘZYK?
Człowiek istnieje tylko i wyłącznie w interakcji ze światem, z grupą społeczną i z samym sobą.
Dziecko uczy się świata wchodząc w interakcję.
Jedynie człowiek w interakcjach społecznych i z samym sobą posługuje się językiem.
Język to zatem byt społeczny właściwy tylko człowiekowi. Grupa społeczna wytworzyła język jako narzędzie interakcji. Człowiek zdobywa język w procesie socjalizacji.
Tylko człowiek jest w stanie nauczyć się języka. Jest ona zatem przyrodzony człowiekowi. To on wyróżnia człowieka spośród istot żywych.
Wszystkie najważniejsze teorie językowe odnoszą się do tej fenomenalnej właściwości człowieka.
Behawioryzm Skinera, strukturalizm de Saussure’a, teorie idealistyczne takie jak personalizm, teorie natywistyczne m.in. gramatyka generatywna, czy wreszcie teorie biologiczne, konstruktywizm, czy teoria selekcji grup odwołują się do tych samych założeń.
CZŁOWIEK=JĘZYK
Strukturaliści, dla których podłożę ideologiczne stanowiły teorie behawiorystyczne, twierdzili, że język to wzorce zachowań społecznych, powstałych w wyniku procesu socjalizacji.
Krok po kroku dziecko uczy się świata i języka. Człowiek przejmuje język od grupy społecznej.
Teorie idealistyczne traktują język jako przyrodzony człowiekowi. To Dar od Najwyższego Stwórcy. Człowiek ma język, bo Bóg tak chciał.
W latach 60 XX wieku Noam Chomsky, twórca teorii natywistycznej zadał pytanie: „Dlaczego człowiek ma język?”
A stworzona przez niego i jego następców gramatyka generatywna odpowiada: „Człowiek ma język, bo przynosi na świat mechanizm, który pozwala jednostce język opanować.” Język to idea, wrodzona idea, która odnosi się do założeń Platona.Twierdził on,że człowiek już tak ma, że wie co dobre, a co złe. Jest to tak zwana uniwersalna wiedza o świecie.
Tak więc kompetencja językowa to swoisty mechanizm nabywania języka. W dodatku proces nabywania języka jest uniwersalnie uwarunkowany.
Czym jest kompetencja językowa?
To umiejętność budowania zdań poprawnych oraz odróżniania poprawnych od niepoprawnych konstrukcji językowych.
XXI wiek przynosi ze sobą rozwój badań nad funkcjonowaniem mózgu człowieka oraz funkcjonowaniem jego układu nerwowego.
Neurobiolodzy również próbują odpowiedzieć na pytanie: „dlaczego człowiek ma język?”
Tak oto powstaje teoria grup neuronalnych Gerarda Edelmana.
Człowiek ma język ponieważ mózg ludzki jest najbardziej skomplikowaną strukturą komórkową na świecie. Kora mózgowa to 10 miliardów neuronów oraz milion miliardów połączeń synaptycznych.
To prawdziwa fabryka chemiczna.
W jaki zatem sposób dokonuje się nabywanie języka?
Otóż okazuje się, iż język sam się w tym układzie zapisuje. Dzieje się tak do 6 roku życia. Dzięki temu, że docierają do nas bodźce ze świata zewnętrznego. W tym bodźce językowe. Po utartych szlakach neuronalnych, układach synaptycznych.
Muszą być spełnione dwa warunki:
- dziecko musi dobrze słyszeć
- dziecko musi mieć zdrowy mózg
Język jest wprowadzany do umysłu ludzkiego poprzez słuch.