budowanie kompetencji spoełcznych, kompetencje społęczne, rozwój emocjonalny, emocje, akceptacja emocji, kryzysy, wychowanie, opieka nad dzieckiem,

Budowanie kompetencji społecznych dziecka jest związane z jego rozwojem.

Emocje dziecka, zdarzenia dnia codziennego stwarzają przestrzeń dla społecznego rozwoju dziecka.

Wzloty i upadki są wpisane w nasze życie. To one budują odporność emocjonalną naszą i naszych dzieci.

Na co zwrócić uwagę w budowaniu kompetencji społecznych naszych dzieci?

Samoregulacja, empatia, budowanie dobrych relacji z otoczeniem tj. rówieśnikami i dorosłymi to tylko niektóre elementy szeroko rozumianej kompetencji społecznej dziecka.

Doświadczenia, przeżywanie emocji, jak również umiejętne radzenie sobie z nimi daje szansę na zbudowanie społecznych podstaw współżycia z innymi.

Proces socjalizacji wiedzie przez dżunglę usłaną kryzysami w kierunku budowania równowagi i balansu na całe życie człowieka.

Ludowy archetyp grzecznego i posłusznego dziecka nie istnieje.

Budowanie kompetencji społecznych wymaga uwagi i zaangażowania dorosłych.

Często rzeczywistość obraca w niwecz wysokie oczekiwania rodziców względem dziecka.

Współpraca, odpowiedzialność i zrozumienie na przykład dla prymu obowiązków domowych może okazać się trudne zarówno dla ośmiolatka, jak i     osiemnastolatka.

Oczekiwania na wyrost rozbijają się często o skały codzienności, stąd ważne jest, aby dostrzegać w naszych dzieciach ich naturalne predyspozycje, wady i zalety.

Pomoc i wsparcie rodziców pomagają dzieciom zrozumieć ich własne stany emocjonalne i są podstawą do budowania kompetencji społecznych.

Dorosły staje się jedynym towarzyszem dziecka w drodze ku zrozumieniu własnego „ja”.

Pozwól dziecku być częścią dorosłego świata.

Współuczestniczenie buduje relacje w rodzinie. Dzieci nie mogą się czuć wykluczone bądź pominięte w życiu rodzinnym. Porządki i wyjście do kina stanowią równoważne sfery naszego życia.

Pozostaw przestrzeń dla wyrażania różnych emocji.

Złość, radość, smutek, frustracja, rozczarowanie są barwami, którymi każdy człowiek maluje swoje Zycie w zależności od zdarzeń i okoliczności.

Wszystkie uczucia są ważne i jest dla nich miejsce w naszym życiu.

Trudne przeżycia trzeba komunikować, aby znalazły drożny wentyl na zewnątrz. Zbyt mocne kumulowanie w sobie gradowych chmur prowadzi nieuchronnie do burzy.

Kompetencja społeczna wyraża się niewątpliwie z oswojeniem emocji i umiejętnym ich regulowaniem.

Rozmowa ułatwia zrozumienie i układanie muszelek w pojemniku na emocje.

Człowiek to brzmi dumnie.

Każdy człowiek jest wyjątkowy ze swoimi planami, marzeniami, zainteresowaniami, emocjami, temperamentem, umiejętnościami,  czyli całokształtem osobowości.

Nie możemy dyktować dzieciom jak mają się czuć i co robić, żeby być szczęśliwe.

Podążanie za naturalnym rytmem dziecka, za jego potrzebami w poszanowaniu indywidualności wydaje się być rozwiązaniem idealnym.

Jak wdrożyć go w działanie?

Liczy się przede wszystkim tu i teraz.

Sytuacje dnia codziennego stwarzają szereg szans na budowanie emocjonalnego zaplecza na całe życie.

Relacja z rodzicami buduje odporność emocjonalną dziecka, a jej podstawa to bliskość, bezpieczeństwo, zaufanie.

Człowiek jest istotą społeczną.

Żyjemy i współdziałamy z innymi. Proszenie o pomoc i wsparcie jest więc naturalnym elementem naszego życia.

Rozwój społeczny dziecka jest okresem „burzy i naporów”, w którym wsparcie rodzica staje się witaminowym wzmocnieniem.

Dostrzegaj dziecko w relacji takim jakim jest, a nie takim jakim chcesz go widzieć.

Rzeczywistość, w której żyjemy ma swoje radości i smutki. Warto je zaakceptować i budować odporność na kryzysy z przeżywania