czy czujesz bluesa, porozumienie, relacje, uczenie się komunikacja w szkole, rodzice, nauczyciele, droga do skutecznej komunikacji

Profesjonalne działanie nauczycieli determinuje proces uczenia się uczniów

Rodzice często zarzucają nauczycielom brak motywacji do pracy.

W Polsce nauczyciele to wciąż niedowartościowana grupa zawodowa.  Motywacja do pracy wynika w dużej mierze ze statusu społecznego, pasji i indywidualnego podejścia do pracy.

Rośnie przepaść między rodzicami a nauczycielami.

Biurokratyzacja pracy oraz bliżej nie określony zakres obowiązków, który oprócz pracy zawodowej zawiera niekończący się katalog pracy, nie sprzyja budowaniu motywacji wśród nauczycieli.

Profesjonalne działanie nauczycieli zawęża się do niewielkiego przedziału procentowego.

W systemie brakuje czasu dla ucznia, dla jego potrzeb, które determinują proces uczenia się.

„Szkoła, która nastawiona jest przede wszystkim na spełnianie wymogów urzędowych i systemowych, zaniedbuje swoje właściwe zadania” (Jesper Juul)

Rodzice mają ograniczony wpływ na system szkolny, ponieważ brak jest porozumienia i właściwego interpretowania celów edukacji.

Mówiąc kolokwialnie nauczyciele i rodzice powinni czuć bluesa w kontekście wspólnych celów uczenia się.

Co można zrobić w kwestii porozumienia między nauczycielami i uczniami?

Rodzice czują się często przeciążeni i zmęczeni. Praca zawodowa i wychowanie dzieci nie jest łatwe. Szkoła generuje wiele stresu nie tylko wśród uczniów, ale również rodziców.

Kiedy wstajesz rano, marzysz o tym, żeby dzień przebiegał według określonego schematu. Często zdarzenia ze szkoły związane z dzieckiem zaburzają ten rytm.

W każdej rodzinie konflikty zdarzają się każdego dnia.

Troska o losy dziecka towarzyszy każdemu rodzicowi.

Oczekiwania wobec dziecka, trudne emocje nie idą w parze.

Zaufanie jest podstawą budowania relacji w naszym świecie. Zaufanie niesie ze sobą dar odpowiedzialności, a jednocześnie wiary, że dziecko wybiera najlepsze rozwiązanie dla siebie.

Prawo do błędu

Współczesny świat ocieka perfekcjonizmem. Nie dajemy sobie prawa do popełniania błędów i uczenia się na nich.

Dotyczy to przede wszystkim szkoły to jest relacji nauczyciel- uczeń, ale również domu rodzinnego, a więc relacji rodzic- dziecko.

Przyznanie się do błędu stanowi dla niektórych rodziców i nauczycieli niebezpieczną przestrzeń. Błędy według dorosłych dotyczą tylko dzieci i uczniów.

Konstruktywny dialog okazuje się drogą rozwoju i samokształcenia.

Błędy są ludzkie i wbrew pozorom przybliżają do siebie ludzi, ponieważ wielu z nas je popełnia.

Lęk przed szkołą

Szkoła musi się zmienić. Przede wszystkim nie może ona wzbudzać strachu w uczniach. Musi zachęcać i zapraszać do świata inspiracji, odkrywania wiedzy, budowania praktycznych umiejętności oraz uruchamiania kreatywności i pomysłowości uczniów.

Budowanie poczucia własnej wartości.

Poczucie własnej wartości jest podstawą odkrywania, kim naprawdę jestem.

Krytykowanie podkopuje wartość dziecka.

 

Literatura : Jesper Juul „ Kryzys szkoły”.