Punktem wyjścia dobrej edukacji jest nauka na pamięć.
Działanie praktyczne uczniów, manipulowanie i wiedza służą zdobywaniu doświadczenia.
Celem edukacji jest wykształcenie kompetentnego człowieka.
Szkoła uwzględniać zatem powinna naturalną predyspozycję do ruchu, zainteresowania i pasję.
Ocenienie jest kwintesencją budowania kompetencji dziecka.
Czy wkuwanie to samo zło?
Wszyscy przyzwyczajeni jesteśmy do klasy szkolnej, w której ławki równo stoją w rzędach, a z przodu znajduje się biurko nauczyciela. Dzieci w takiej klasie nie mają za dużo ruchu. Zazwyczaj są ukrzesłowione.
Pomimo pomysłów kolejnych ministrów edukacji polegających na położeniu dywanu z tyłu klasy szkolnej, nie udało się zmienić odwiecznej zasady prowadzenia lekcji w polskich szkołach, polegającej na siedzeniu w ławkach szkolnych.
Wiedza szkolna podawana jest w postaci faktów, dat, czy danych. Tak serwowane danie edukacyjne na krótko zapisuje się w pamięci krótkotrwałej.Z punktu widzenia neurologicznego nie może również przejść dalej i stać się naturalną tkanką naszego umysłu, ponieważ nie jest w żaden sposób przetwarzana.
Uczenie się na pamięć jest dobrym początkiem.
Zachęcajmy dzieci do tego, aby były zmotywowane i wiedziały po co się uczą. Włożony wysiłek, jak również późniejsze zastosowanie zdobytej wiedzy stanowią dobry punkt wyjścia dla subtelnych naturalnych zmian w umysłach dziecięcych popychających ich naprzód.
Włożony indywidualny wysiłek w zapamiętywanie, serie ćwiczeń, współpraca w zespole pomaga stymulować rozwój dziecka. Skupienie, powtarzanie, zastanawianie się to naturalne predyspozycje naszego mózgu do rozwoju.
Rozwój to integracja praktyki i wiedzy. Manipulowanie, praktyczne działanie plus wiedza równa się umiejętność.
Doświadczenie i praktyka są podstawą budowania kompetencji, dzięki którym budujemy nasz system wartości, relacje czy odczuwamy emocje.
Ruch.
Na początku zadajmy sobie pytanie, czy nasze dzieci odpowiednio dużo się ruszają?
Wychowanie fizyczne ma w szkole dość niski status, a być tak nie powinno. Wynika to z faktu, że wiedza akademicka wyrażona za pomocą inteligencji słownej i matematycznej wiedzie prym i nie wiem dlaczego uważana jest za tę stanowiącą o inteligencji człowieka.
Projekt roztańczona przerwa, roztańczone przedszkole to fantastyczna idea, dzięki której możliwe jest budowanie relacji, popularyzacja wyrażania ekspresji i własnych emocji poprzez ruch.
Wartości takie jak szacunek, czy współczucie stają się spoiwem łączącym społeczność.
Ruch i rytm to formy głęboko zakorzenione w naszej kulturze.
Taniec łagodzi napięcia wewnętrzne i pomaga odzyskać równowagę wewnętrzną. Może okazać się doskonałą profilaktyką agresji i przemocy wśród uczniów polskich szkół. Taniec to naturalny reduktor złości i innych negatywnych emocji.
Budowanie relacji społecznych odbywa się w sposób naturalny podczas tańca i ruchu.
Wszechstronne zainteresowania.
Dorosły człowiek sięga do wszystkich umiejętności, które nauczył się w szkole, dlatego tak ważna jest wszechstronność i szerokie spektrum serwowanych w przedszkolu i szkole umiejętności.
Pozornie wpływ tańca na polepszenie wyników w innych akademickich dziedzinach wiedzy jest nieoceniony. Związek między aktywnością fizyczną dziecka, a jego rozwojem umysłowym jest dobrze zweryfikowany w badaniach naukowych nad tym zjawiskiem.
Żyjemy w czasach, gdzie otyłość nastolatków i dzieci są na porządku dziennym w przedszkolach i szkołach.
Przyczynia się do tego nie tylko zła dieta, ale również brak aktywności fizycznej. Nacisk położony na sprawność fizyczną uczniów jest tak samo nazwy, jak nauczanie matematyki mówi Ken Robinson.
Wszechstronny rozwój młodych ludzi i ich zagazowanie jest współzależne od aktywności fizycznej. Zaleca się około 1 godziny aktywności fizycznej dziennie, ma to wpływ m.in. na układ naczyniowo- sercowy. Zapobiega również depresji, polepsza gęstość kości, czy osiągnięcia w nauce. ( badania Retey 2004r).
Pamięć, koncentracja, zachowanie w klasie są zależne od odpowiedniej porcji ruchu dzieci i młodzieży.
Praca indywidualna kontra grupowa
Indywidualny styl uczenia oraz partie materiału i umiejętności, które należy opanować zależne są od rodzaju wiedzy. Czasem lepiej jest wysłuchać wykładu, zrobić notatki i powtarzać je w domu, aby mieć pewność, że potrafimy. Innym razem lepiej uczyć się i działać wspólnie w grupie.
Zalety pracy w grupie według dr Maryellen Weimar:
- Samodzielne odkrywanie wiedzy, zamiast słuchać nauczyciela i za nim się uczyć,
- Wzajemne wyjaśnienia uczniów oraz budowa wsparcia i zaufania prowadzi do głębokiego zrozumienia materiału,
- Funkcjonowanie w grupie, budowanie interakcji wsparcia zaufania,
- Dzielenie się wiedzą, praca która motywuje, odnajdowanie własnej drogi do odpowiedzi na pytania poprzez dyskusje,
- Współpraca.
Łączmy grupy miedzy wiekowe, na przykład ze względu na tempo pracy. Czerpanie z różnic w doświadczeniu, wiedzy, zdolności decyduje o jakości budowanych grup.
Ocenienie to jeden z najważniejszych aspektów dobrej edukacji.
Czy szkoła udziela informacji zwrotnej na temat rozwoju twojego dziecka? Czy ocena czynionych postępów dziecka odbywa się tylko za pomocą standardowej skali ocen od 1 do 6?
Skuteczna ocena to identyfikacja w porę trudności dziecka, tak, aby je w porę niwelować. Wsparcie i rozwój to standardy dobrej placówki edukacyjnej. Każdy człowieka posiada zarówno mocne jak i słabe strony.
Ocenianie kształtujące stwarza niepodważalne warunki do rozwoju twojego dziecka.
Ostatnio coraz większą popularność zdobywa ocenianie sumatywne.
Wsparcie dziecka to zatrzymanie się, baczna obserwacja oraz konstruktywna informacja zwrotna, odpowiadająca na pytanie, w którą stronę ma podążać?
Okazuje się również, że dzięki nowoczesnym technologiom cyfrowym możemy kształtować indywidualne harmonogramy pracy uczniów bacząc na ich indywidualne tempo pracy, dotyczy to również port folio ucznia i jego ocen.
Bezpieczne i stymulujące środowisko pracy uczniów, zachęcające i tętniące życiem, gdzie ściany wibrują od nadmiaru kolorowych prac uczniów zachęca do aktywności twórczej uczniów.
Dzieci w naturalny sposób lubią uczyć się.
Jeśli twoje dziecko mówi, że nienawidzi szkoły, zapytaj dlaczego?
Dzieci nie powinny też przejawiać żadnych trudności w nawiązaniu kontaktów z osobami dorosłymi i z rówieśnikami.
Wyczerpanie i osłabienie to oznaka że szkoła działa na twoje dziecko szkodliwie.
Ciągłe konflikty oraz nierówne traktowanie dzieci w szkole są nie do przyjęcia.
Brak komunikacji interpersonalnej to jedna z głównych bolączek polskiej szkoły.
Zaniedbywanie naturalnych talentów dziecięcych. Dzieci poświęcają absolutne minimum na odrabianie prac domowych. Obserwujemy wszechobecne zobojętnienie dzieci i dorosłych na edukację. Odrabianie prac domowych staje się żmudną pracą tłumiąca naturalną ciekawość dziecka.
Szkoła to nieustająca kontrola zachowania ocen, nauki.
Na podstawie: „Ty Twoje dziecko i szkoła” Ken Robinson.