Dlaczego w szkole jest nudno?
„Szkoła to rodzaj wyścigu, którego celem jest pokonanie gęsto usianych przeszkód w postaci testów i ocen w którym zawsze są wygrani i przegrani” Ken Robinson.
To powód edukacyjnej nudy i marazmu.
Jak to zrobić, żeby nie było nudno?
Czego uczyć dzieci, aby w przyszłości odniosły sukces życiowy?
Jakie umiejętności kształtować?
Edukacja zaczyna się od zadania pytania: co uczniowie powinni wiedzieć i potrafić po zdobyciu wykształcenia?
Cztery cele edukacyjne według Kena Robinsona wyznaczają osiem umiejętności, których powinna uczyć szkoła.
1.CIEKAWOŚĆ I ZDOLNOŚĆ DO ZADAWANIA PYTAŃ , ODKRYWANIA JAK FUNKCJONUJE ŚWIAT?
Odkrywanie i odkrywanie co się stanie, co jeśli lub dlaczego się stanie? Odpowiedzi na te pytania popędzają świat naprzód. Odpowiednie pielęgnowanie ciekawości uczniowskiej mobilizuje do głębszej refleksji nad problemem badawczym.
„Ciekawość to najważniejszy dar, jaki szkoła może dać uczniom.” Ken Robinson.
2. KREATYWNOŚĆ ZDOLNOŚĆ DO GENEROWANIA NOWYCH POMYSŁÓW, TESTOWANIA ICH W PRAKTYCE.
Nasze życie opiera się na naszych naturalnych talentach i pasjach, za którymi podążamy. To istota człowieczeństwa i postępu kulturowego. Wyzwania, przed którymi stoi ludzkość są złożone i trudne. Tym bardziej szkoły powinny wspierać kreatywność uczniów do samodzielnego myślenia i działania.
3. KRYTYKA, ZDOLNOŚĆ DO ANALIZOWANIA INFORMACJI I MYŚLI ORAZ FORMUŁOWANIA UZASADNIONYCH ARGUMENTÓW I OCEN.
Jasne i logiczne myślenie, klarowne rozważanie argumentów mieszczą się w opatrzenie rozumianym czasem słowie krytyka.
Nauka krytycznego myślenia to jedno z największych wyzwań edukacyjnych na świecie.
Interpretowanie intencji, rozumienie kontekstów, dostrzeganie ukrytych wartości i uczuć, rozpoznawanie motywów, wykrywanie tendencyjności, czy prezentowanie zwięzłych wniosków.
To szczególnie ważna umiejętność w czasach wszechobecnej informacji oraz manipulowania wielu osób. Rewolucja internetowa to wyzwanie dla uczniów, aby umieli odróżniać fakty od opinii, sens od braku sensu, szczerość od oszustwa.
4. KOMUNIKACJA, ZDOLNOŚĆ DO JASNEGO PREZENTOWANIA WŁASNYCH MYŚLI I UCZUĆ ZA POMOCĄ ROŻNYCH FORM I ŚRODKÓW.
We współczesnej szkole zaniedbuje się rozwijanie zdolności językowych uczniów.
Sztuka pięknego mówienia oracja jest podstawą edukacji klasycznej. We współczesnej szkole jest całkowicie zaniedbywana. To fundament rozwoju człowieka. Myśli wyrażać można werbalnie i niewerbalnie: sztuka teatr to również formy wyrazu.
5. WSPÓŁPRACA, ZDOLNOŚĆ DO KONSTRUKTYWNEJ PRACY Z INNYMI.
To podstawowa forma współżycia w społeczeństwach. Szkoły jednak zaniedbują tą ważną kompetencję ludzi. Dzieci pracują same, a praca w grupach to często fikcja edukacyjna, widoczna tylko w formie zapisu w konspekcie lekcji.
Wspólna praca zwiększa pewność siebie, stymuluje ciekawość, rozwija kreatywność, poprawia osiągnięcia. Kształtuje ona również pożądane zachowania społeczne: wspólne rozwiązywanie problemów, wspólne realizowanie celów, dzielenie się pomysłami, wspólny rozwój.
Hellen Keler „ Sami możemy tak mało, razem możemy tak wiele.”
6. WSPÓŁCZUCIE, ZDOLNOŚĆ DO IDENTYFIKOWANIA SIĘ Z UCZUCIAMI INNYCH I PODEJMOWANIE ADEKWATNYCH DO NICH DZIAŁAŃ.
Empatia, współczucie, zdolność identyfikowania się z emocjami innych osób.
Przemoc wykluczenie społeczne, uprzedzenia rodzą się w wyniku braku empatii. Konflikty, podziały społeczne, wojny to również wynik braków w kompetencjach emocjonalnych ludzi.
7. SPOKÓJ, ZDOLNOŚĆ DO POŁĄCZENIA SIĘ Z WEWNĘTRZNYM ŚWIATEM UCZUĆ I ROZWINIĘCIA POCZUCIA OSOBISTEJ HARMONII I RÓWNOWAGI.
Równowaga między światem zewnętrznym, który nas otacza i naszym wewnętrzny to gwarancja szczęśliwości życiowej człowieka.
Młodzi ludzie cierpią z powodu stresu, trosk, depresji. Takie uczucia rodzą gniew nienawiść wewnętrzne konflikty.
Daj uczniom czas i środki na codzienne odkrywanie własnego świata. Regularne praktyki uważności i wyciszania się to podstawa edukacji uczniów w szkole.
8. POSTAWY OBYWATELSKIE, ZDOLNOŚĆ DO KONSTRUKTYWNEGO ANGAŻOWANIA SIĘ W ŻYCIE SPOŁECZEŃSTWA I DO UCZESTNICZENIA W PROCESACH, KTÓRE JE PODTRZYMUJĄ.
Świadomi obywatele, żywo zainteresowani tym, co się wokół nich dzieje.
Uczniowie winni zatem rozumieć, jaki wpływ ma na nich społeczeństwo, gospodarka, polityka, prawo?
Świadomość praw i obowiązków uczniowskich, obywatelskich jest ważna w budowaniu kompetencji na całe życie każdego człowieka.
Postawy obywatelskie to nie kompromis i zgoda na wszystko. To obrona równości, wartości różnic oraz prawo do życia w pokoju nas wszystkich.
Tego winna nauczyć szkoła.
John Dewey mówi: „Demokracja musi odradzać się w każdym pokoleniu, a edukacja jest jej akuszerką”.
Nauka postaw obywatelskich ewaluuje w szkole, a potem przez całe życie.
Dyscyplina zamiast przedmiotów szkolnych. Dyscyplina naukowa to połączenie wiedzy i umiejętności.
Sztuka, muzyka, taniec, plastyka, dramat, w którym wartościujemy ludzkie doświadczenia. Doświadczanie świata wokół nas.
Nauki humanistyczne, to kultura, historia, filozofia, religie, geografia, nauki społeczne. Dzięki tym dziecinom wiedzy rozumiemy świat, jego złożoność, tradycje kulturę, budujemy świadomość, na temat czasów w których żyjemy.
Umiejętności językowe, mowa generuje myślenia wyraża uczucia, komunikację międzyludzką. To czytanie, pisanie, sztuka mówienia , literatura.
Matematyka, abstrakcyjna nauka o liczbach, rozmiarach, przestrzeni, ilościach i relacjach między nimi. Potrzebna jest w codziennym życiu.
Wychowanie fizyczne, to integralna cześć osobowości ludzkich oprócz mózgu, emocji, myślenia. Wpływa na emocje naszego organizmu.
Dyscypliny naukowe wyjaśniają świat wokół nas. Fizyka, chemia, biologi, astronomia nauki o ziemi badają i przewidują zjawiska w naturze.
Psychologia, socjologia i ekonomia wyjaśniają zachowania jednostek i społeczeństw.
Koncepcja dyscyplin sprzyja podejściu interdyscyplinarnemu.
Kiedy uczniowie się najlepiej uczą?
Kiedy są aktywni, kiedy zadają pytania, kiedy rozbudza się ich ciekawość, kiedy sami odkrywają.
Efektywne uczenie się to metoda prób i błędów. Porażka to ważna część uczenia się. Uczenie się na błędach.
Metoda Design Thinking oparta na współpracy, projektowaniu, pobudza innowacyjność, jako strategia uczenia się.
Stwórzmy przestrzeń prawdziwego oddechu edukacji w polskich szkołach. Włóżmy w tradycyjną strukturę niestandardowe elementy.
Big Pictures Learning. Edukacja poza murami szkoły. Zakłada dużą współpracę ze środowiskiem lokalnym.
Kunszt i mistrzostwo w jakiejś dziedzinie wiedzy.
Skuteczny uczeń uczy się każdego dnia, wie że uczenie się jest ważne. Tworzy dzienne plany uczenia się. W przyszłości odniesie sukces. Program „My Word” Mój świat”. Uczenie skoncentrowane na procesie.
Oceny jako produkt uboczny żywego procesu edukacji w szkole.
Szkoły demokratyczne wychodzą z założenia, że każdy może być doskonały w dziedzinach, które go interesują.
Oto podstawowe założenia szkoły demokratycznej:
- Wybór dziedziny nauki w której uczeń chce być dobry,
- Demokratyczne samodzielne zarządzanie,
- Ewaluacja skupia się na jednostce nie ma porównań z innymi,
- Nie ma egzaminów, ocen,
- Rozwój w szkole od 4 lat do dorosłości.
Współczesne badania neuronalna nad funkcjonowaniem umysłu ludzkiego potwierdzają tezę, że każde dziecko jest uczniem z natury.
Tradycyjny model edukacji zaznacza, że dzieci są leniwe i że trzeba je zmuszać do nauki.
Standaryzacja testy ocenianie jak się mają do niestandardowych osobowości ludzkich.
W centrum edukacji tradycyjnej nie jest uczeń, jego proces uczenia się lecz egzaminowanie.
Na podstawie: „Kreatywne Szkoły” Ken Robinson