Zarządzanie placówką edukacyjną to zadanie, które prowadzi do jej permanentnego rozwoju.

Kultura organizacyjna szkoły to efekt przemyślanej i sukcesywnie wdrażanej wizji i misji oraz uporczywej realizacji zamierzonych celów.

Dyrektor musi być liderem,aby w skuteczny sposób wdrażać przywództwo edukacyjne oraz stwarzać optymalne warunki dla uczenia się.

Jaka jest rola dyrektora w budowaniu nowoczesnej szkoły?

DYREKTOR lider, entuzjasta, posiada wizję oraz umiejętności w zarządzaniu. Jego zadaniem jest stworzenie warunków do efektywnego uczenia się uczniów.

PRZYWÓDZTWO EDUKACYJNE to połączenie wiedzy, umiejętności, wizji i pasji edukacyjnej.

Dyrektor ma ogromy wpływ na żywotność i ukierunkowanie społeczności szkolnej.

Efektywny dyrektor ma motywację i aspiracje. Wie, jak pobudzić ludzi do działania. Potrafi rozpalić, wzbudzić, wskazać kierunek. Umie zarządzać zmianą.

Oprócz wizji potrzebne są środki, umiejętności, zasoby.

Dyrektorze, bądź jak Alex Ferguson.

Świat jest pełen utalentowanych graczy. Szkoła jest pełna dziecięcych geniuszy.

Prawdziwy lider wzbudza motywację oraz wyciąga z ludzi to, co najlepsze. Dawaj poczucie ludziom, że mogą osiągnąć wszystko, że robią coś dobrze i właściwie.

Troska, wsparcie, empatia to cechy osobowościowe liderów edukacyjnych.

Twórz społeczność uczniów, nauczycieli, pracowników obsługi, którzy dążą do wspólnego celu.

Zmiany wdrażaj powoli małymi krokami.

Niczego nie narzucaj, buduj kontekst i możliwości dla całej społeczności. Niech ważne wartościowe pomysły przyjmują się bez obaw i z entuzjazmem.

Nie nurkujesz od razu w wodzie, zanurzasz się w niej po trochu, zaczynając od stóp, mocząc dłonie, ręce , potem wchodzisz do kolan.

Kiedy czujesz się pewien, dopiero nurkujesz.

Zmiana wymaga adaptacji.

Dyrektor okazuje pomoc w tym przystosowaniu się do zmian.

Szkoła jest jak maszyna, zewsząd procedury, nakazy, zakazy, regulacje, instrukcje. Brakuje czasu na uczenie, stąd brak efektywności, wydajności.

Każda szkoła ma określoną kulturę. To jej właściwy sposób funkcjonowania., wartości, zachowania, kody współistnienia. Ich celem jest zazwyczaj dążenie do rozwoju uczniów.

Zwyczaje, a więc wypracowane przez społeczność sposoby postępowania, dzięki którym szkoła w ogóle istnieje.

Zacznijmy o misji  i wizji. Po co istnieje szkoła?

Aby dać uczniom szerokie, holistyczne, kreatywne wykształcenie. Edukacja umożliwia pokochanie nauki oraz wszechstronny rozwój każdego człowieka. Środowisko, w którym funkcjonuje szkoła wpływa na atmosferę oraz na funkcjonowanie szkoły.

Szkoła tryskająca energią i życiem. Wystawy, przedstawienia, instalacje i gwar aktywności uczniowskich.

To jak wygląda szkoła wpływa na motywację i nastrój społeczności szkolnej. Fizyczne otoczenie to ucieleśnienie filozofii szkolnej.

Kultura innowacyjności w szkole.

Pozwól na innowacyjne działania w twojej szkole. Daj przyzwolenie uczniom na rozwój.

Jakie jest zatem podstawowe zadanie dla nowo powołanego dyrektora?

Zbudować taką szkołę, do której posłałby on własne dziecko. Podstawa to budowanie społeczności szkolnej, miejsca, w którym szanujemy siebie nawzajem. Uczeń, nauczyciel i rodzic to kompatybilne podmioty procesu kształcenia.

Kluczowymi czynnikami tworzącymi dobrą jakość edukacji są ludzie.

Każdy dyrektor wie, że każdego dnia należy podjąć mały krok w kierunku udoskonalania placówki tak, by sprostała ona wyzwaniom zmieniającej się społeczności szkolnej. Potrzeby każdego z nas zmieniają się z dnia na dzień. Elastyczność to wyzwanie i jedyna droga do rozwoju.

MODEL SZKOŁY PRZYSZŁOŚCI

  • Przywództwo, wspólna spójna wizja, zrównoważony plan rozwoju,
  • Personalizacja środowiska szkoły, indywidualna nauka dla każdego ucznia, brak anonimowości,
  • Program nauczania, ocenianie, proces nauczania zmierzają do rozwoju uczniów, poprawy ich osiągnięć, propagowanie wiedzy, głębokiej opartej na motywacji i zaangażowaniu uczniów.

 

Jak zbudować i  podtrzymać żywą kulturę uczenia się uczniów, ale i całej społeczności  szkolnej?

Schemat Organizacyjny proponowany przez KENA ROBINSONA odnosi się do ekologii:

Jak wyglądać powinna polska szkoła- plakat schemat organizacyjny

Maszyna?

Łąka z kwiatami?

Pamiętajmy, że struktura organizacyjna to nie wszystko. Ponieważ jest jeszcze proces oraz odpowiedź na pytanie, jak ta organizacja w rzeczywistości działa?

Co należy uwzględnić

  • Społeczność, wsparcie, potrzeby realizacja, rozwój. Silne poczucie wspólnoty tożsamość cele, misja wizja, wartości. Współpraca.
  • Indywidualność: każdy jest sobą ma pasje, talenty, zainteresowania, mocne strony, potrzeby, każdy jest częścią większej społeczności, jednocześnie jest przekonany, że nie zgubi się w tłumie.
  • Możliwości, szkoła rozwija wszystkich uczy wiedzy ogólnej jednocześnie dba o rozwój pojedynczych uczniów.

 

WARUNKI ROZWOJU według Kena Robinsona

KULTURA

PROGRAM NAUCZANIA

PEDAGOGIKA

OCENIENIE

SPOŁECZNOŚĆ

różnorodność

inspirowanie

motywowanie

indywidualność

głębia

zaufanie

osiągnięcia

możliwości

dynamika

kreatywność

standardy

 

 

 

 

 

Blue School

Cel szkoły: stworzenie nowego wyobrażenia edukacji, która zmienia świat.

„Co w edukacji jest warte życia, jakie nasze dzieci będą wiodły, i co warte jest świata, w którym chcemy, żeby żyły?”

„pielęgnowanie społeczności kreatywnych, radosnych, wrażliwych uczniów, którzy myślą w sposób odważny i innowacyjny, by budować harmonijny i zrównoważony świat.”

Edukacja zbudowana na zadawaniu pytań:

  • Rozwijanie kreatywności
  • Perfekcja naukowa
  • Pielęgnowanie relacji międzyludzkich
  • Pasja do uczenia się

Pomóc rozwinąć skrzydła dzieciom, umożliwić zawieranie głębokich relacji.

Szacunek współpraca, przywództwo, mentoring, słuchanie siebie nawzajem, tolerancja różnic, rozwiązywanie konfliktów.

Zaszczepienie podstaw do budowania relacji społecznych, umiejętności społeczne.

Tworzenie i działanie to odwieczne ludzkie namiętności. Program nauczania zbudowany na zadawaniu pytań.

Absolwent to innowator artysta, kreator zmian, działający odważnie w zmieniającym się świecie.

„Cywilizacja to wyścig między edukacją a katastrofą”

Herbert George Wells to futurysta autor powieści science fiction.

Ciekawe?

Wynika z tego, że edukacja jest nadzieją na zmianę zachowań, postaw, relacji społecznych.

Konstruktywne wsparcie to podzielanie pasji i zaangażowania wielu osób środowiska szkolnego. To nieustanne podtrzymywanie przekonania, że to co robimy jest ważne. Poczucie misji edukacyjnej pomaga podążać ścieżką obranych wartości, które mobilizują każdego dnia.

U podłoża prawdziwej reformy edukacji leży głębokie zrozumienie dla procesów uczenia się przez dziecko. To wspaniały obraz szkoły holistycznej, która dba o rozwój talentów każdego dziecka. Każdy z nas rodzi się z naturalnymi pokładami ogromnych talentów.

Aby uczyć trzeba najpierw odpowiedzieć na pytanie, po co jest edukacja?

Odpowiedź brzmi różnie, w zależności od nastawienia każdego z nas. Ja odpowiem prosto, po to żeby się uczyć. Uczenie się to umysłowa czynność, świadcząca o człowieczeństwie. Jeśli uda nam się podtrzymać naturalną niekłamaną motywację i radość z uczenia, która towarzyszy dziecku odniesiemy sukces.

Stąd wyzwanie dla dyrektorów, nauczycieli, rodziców, społeczeństwa, jak zorganizować szkołę, aby sprzyjała uczniom, pomagała im oraz motywowała do podejmowania codziennej pracy nad własnym rozwojem.

Szkoła to miejsce, które gromadzi społeczność, aby wspólnie się uczyć.

Uwierzmy w opowieść o  prawdziwej edukacji, którą snujemy każdego dnia.

Edukacja otwiera umysł człowieka na świat i daje podstawy na których budujemy dorosłe życie. Jest drogą do spełnienia osobistego oraz niejednokrotnie sposobem na ucieczkę z biedy.

Edukacja ma wiele twarzy. Tyle ilu uczniów jest na świecie. Edukacja to indywidualna wartość każdego dziecka. Prawo do samookreślenia, wiara w potencjał dziecka. Dzięki temu możliwe jest spełnienie w życiu, budowanie społecznej odpowiedzialności i szacunku dla innych. Dzięki edukacji uczeń rozumie świat.

Ken Robinson cel edukacji:

„umożliwienie uczniom zrozumienie świata wokół nich oraz naturalnych talentów tkwiących w ich wnętrzu, aby mogli stać się spełnionymi jednostkami i aktywnymi wrażliwymi obywatelami.”

 

Na podstawie: „Kreatywne Szkoły” Ken Robinson.