edukacja w dobie kryzysu, kryzys, epidemia, zmiana, przywództwo edukacyjne, rozwój szkoły,

Czy wiesz, co tak naprawdę oznacza słowo „kryzys”?

Kryzys to nic innego jak „niebezpieczna szansa”, a swoją  etymologię słowo to zawdzięcza Chinom.

Aby szkoła mogła się rozwijać, wymaga zmian. Każda zmiana związane jest z kryzysem.

Robiąc krok naprzód, musisz czasem zrobić dwa kroki do tyłu, aby zrozumieć sens.

Jak dążyć do rozwoju szkoły i nie poddać się kryzysowi?

Okres zdalnej edukacji uczniów pokazał, że nowoczesna technologia wraz z odpowiednią tematyką mogą być wartościowe dla edukacji.

Nie mniej jednak dla wielu z nas ta trudna perspektywa rozwoju jest nie do zaakceptowania, gdyż stagnacja była dotąd znakiem rozpoznawczym szkoły.

Skąd to antonimiczne zestawienie? Szkoła, która nie chce się rozwijać wraz z powszechnym celem wszechstronnego rozwoju ucznia?

Rozwój jest możliwy tylko dzięki zmianie.

Obserwuję swojego 10 letniego syna i widzę właśnie zmianę w sposobie jego funkcjonowania- staje się nastolatkiem. To jest piękne, ale niesie ze sobą kryzysy, które są nieuniknione, aby mógł osiągnąć pełnię swoich możliwości.

Patrząc na naturalne w świecie i życiu człowieka zmiany spójrzmy na zmianę w szkole jako konieczną dla jej nieustającego wzrostu.

Chmury szalejącej epidemii stały się niezależnym od nas momentem zwrotnym dla wszystkich szkół na całym świecie. Dla wielu nauczycieli, uczniów i rodziców wraz z nastaniem czasu edukacji zdalnej rozpoczął się stresujący sprint po nowe technologie.

Jesteśmy w momencie, kiedy wielu pedagogów rozumie, że TIK to nie wszystko, bo w wirtualnym świecie są ludzie, którzy pragną współpracy, budowania relacji, a przede wszystkim dobrej edukacji opartej na wartościowych metodach nauczania.

Każda szkoła jest inna.

Indywidualny charakter szkoły wyraża się w odmiennej kulturze organizacyjnej, wartościach, działaniach, sposobie zarządzania.

Stąd potrzeba odmiennego podejścia do zrozumienia, czego my jako ta konkretna szkoła potrzebujemy? Co może wziąć śmiało ze zdalnej edukacji, co pominąć, a co może zmienić? Dążenie do przejścia od wieku dziecięcego do dorosłości jest naturalną potrzebą.

Każda sytuacja zmiany wymaga odrębnego podejścia, które charakteryzuje się odpowiednim reagowaniem na problemy tu i teraz.

Na co należy zwrócić uwagę we współczesnym zarządzaniu zmianą?

Po pierwsze rozwój następuje dzięki pomysłowości i kreatywności ludzi.

Stwarzajmy sytuacje do generowani pomysłów, rozwiązań, celowych wdrożeń, które są odpowiedzią na potrzeby naszej szkoły.

Po drugie rozwój następuje dzięki ukierunkowaniu na konkretne cele, które są spójne z  wartościami, misją i wizją.

Stąd paląca potrzeba budowania spójnych strategii edukacyjnych, które są oparte na konkretnych założeniach.

Nie da się realizować wszystkiego. Trzeba podjąć decyzję, w którym kierunku podążamy? Jakie są nasze priorytety?

Poczucie celowości rodzi postęp poprzez działania z sensem.

Po trzecie przywództwo edukacyjne.        

A właściwie umiejętność delegowania uprawnień, dzielenia się przywództwem oraz dawania ludziom większego wpływu na obszary swoich działań.

Swoboda działania stwarza szanse na rozwój.

Nie chodzi tutaj o przerzucanie zadań na nauczycieli. W sferze delegowania zawiera się przede wszystkim mądrość autonomicznych decyzji ludzkich, które mają wpływ na rozwój organizacji.

Po czwarte koordynowanie działań.

W koordynowaniu zawiera się największa mądrość przywództwa edukacyjnego, a mianowicie uregulowanie kwestii zarządzania w organizacji.

Merytoryczne kompetencje osób zarządzających wpływa na odpowiedzialność pracowników.

Planowanie strategiczne, uwzględnianie całości działań w szkole, jako spójnej strategii rozwoju to elementy procesu, którego celem jest rozwój.

Po piąte współpraca.

Zaszczep się na współpracę, ponieważ tylko taka postawa jest naturalną dla ludzi.

Edukowanie kadry nauczycielskiej oraz rozwój osobisty pracowników jest ważny dla szkoły jako całości.