Edukacyjny plon zależny jest od wielu zmiennych. 

Cele edukacyjne, kompetencje kształtowane w szkole dokładnie spowite w edukacyjnym splocie ekologicznego modelu nauczania, o którym tak wymownie wypowiada się Ken Robinson w swoich książkach oraz przemówieniach.

Zdrowie, ekologia, sprawiedliwość, ostrożność. 

Co kryje się za tymi tajemniczymi sformułowaniami edukacji ekologicznej?

Ken Robinson w swoich książkach poświęconych edukacji kreatywnej, mówi o tak zwanej „erozji kultury nauczania”.  Porównuje on przemysłową edukację z przemysłową rewolucją, z przemysłowym rolnictwem. Wskazuje jednocześnie na sztuczne warunki rozwoju uczniów oraz sztucznie podtrzymywana uwag uczniów.

W tradycyjnym modelu edukacyjnych warunki nauki uczniów są laboratoryjne. Tyczy się to podręczników, kart pracy, sprawdzianów i egzaminów zewnętrznych. Są to tylko niektóre elementy nauki uczniów będące pozostałością przemysłowego modelu edukacji.

W jaki sposób kształtować edukację, aby przyniosła obfity plon?

Odnosząc się do porównania z rolnictwem przemysłowym przywołajmy jego totalne przeciwieństwo, a więc rolnictwo ekologiczne.

Ken Robinson zwraca uwagę na 4 filary ekologicznej edukacji:

ZDROWIE: edukacja ekologiczna wspiera rozwój i dobrostan uczniów w sferze intelektualnej, fizycznej, społecznej i duchowej.

EKOLOGIA: rozumienie podstawowej niezależności wszystkich aspektów rozwoju w każdym uczniu, cykle rozwojowe ucznia, samopoczucie

SPRAWIEDLIWOŚĆ: edukacja ekologiczna rozwija indywidualne talenty i potencjał każdego ucznia, poszanowanie, brak stygmatyzacji ze względu na pochodzenie, rola nauczycieli w tym procesie.

OSTROŻNOŚĆ: stwarza optymalne warunki do rozwoju uczniów, troska, doświadczenie mądrość.

Edukacyjny plon nauczania zależy od kultury organizacyjnej szkoły, która zwraca uwagę na te 4 elementy efektywnego systemu kształcenia.

Według Kena Robinsona edukacja spełnia cztery podstawowe cele:

Cel gospodarczy.

Edukacja stwarza warunki dla uczniów do osiągnięcia niezależności finansowej i odpowiedzialności gospodarczej.

Czego zatem potrzebują uczniowie, by osiągnąć finansowe flow w przyszłości?

Nie da się przewidzieć jaką pracę będą wykonywali uczniowie w przyszłości. Mówi się dziś bardzo wiele o umiejętnościach XXI wieku i o kompetencjach kluczowych.

W Stanach Zjednoczonych sformułowano następujące postulaty (Partnership for 21st Century Skills- Partnerswo na rzecz Umiejętności XXI weku). Postulaty te zawierają zestaw zagadnień, do których odnosić powinny się programy nauczania, które mają na uwadze kształcenie kompetentnego absolwenta szkoły.

TEMATY INTERDYSCYPLINARNE

  • Globalna świadomość
  • Zagadnienia z zakresu finansów, ekonomii, przedsiębiorczości.
  • Zagadnienia dotyczące obywatelstwa
  • Zdrowie
  • Środowisko naturalne

UMIEJĘTNOŚCI

  • Kreatywność innowacyjność
  • Myślenie krytyczne rozwiązywanie problemów
  • Komunikacja i współpraca

UMIEJĘTNOŚCI ŻYCIOWE I ZAWODOWE

  • Elastyczność szybkie przystosowanie do zmian
  • Inicjatywa wyznaczanie sobie celów
  • Umiejętności społeczne i międzykulturowe
  • Produktywność, rzetelność
  • Przywództwo, odpowiedzialność

Stworzenie partnerstwa ze światem biznesu pomaga zetknąć się uczniom ze środowiskiem pracy.

Cel kulturowy.

Stworzenie uczniom warunków do zrozumienie i doceniania własnej kultury oraz do szanowania odmienności innych kultur.

Świat jest złożony z wielu kultur. Wszechobecna jest globalizacja.

Tradycja to to jak się zachowujemy, tradycja, normy postępowania, strój, język, religia, sztuka i wiele innych cech wspólnych dla danej społeczności, wspólne wartości.

Świat jest pełen kulturowych odmienności życie w szacunku dla siebie nawzajem to imperatyw.

Cele edukacji kulturowej w szkole:

  • Pomóc uczniom zrozumieć własną kulturę
  • Pomóc zrozumieć inne kultury
  • Promować tolerancję i pokojowe współistnienie.

 

Cel społeczny.

Edukacja powinna stwarzać uczniom warunki do stania się aktywnymi i wrażliwymi obywatelami.

Demokracja jest w kryzysie, nie czujemy obowiązku uczestniczenia w wyborach, nie zabieramy głosu w ważnych kwestiach społecznych.  Demokracja jest dla wszystkich. To nie przywilej to obowiązek. Rzeczywiste zagazowanie w kwestie ważne społecznie są miara postaw obywatelskich.

Aktywni obywatele nie tylko przy urnach ale i w społeczność świadczą o sile społeczeństwa.

Teoria nabywana w ramach przedmiotu wiedzy o społeczeństwie to za mało. Aktywizacja uczniów w róże formy wartościowe społecznie jest ważna, a rola szkół w rozbudzaniu poczucia obywatelskich obowiązków ogromna.

Cel osobisty.

Stworzenie warunków dla uczniów do połączenia się z ich własnym światem zewnętrznym oraz ze światem wokół nich.

Każdy jest wyjątkowy, bogaty z sercem i umysłem. Każdy posiada zasoby, potencjał, talenty, pasje,. To osobisty wymiar edukacji.

Każdy ma zmartwienia, problemy i aspiracje zawodowe.

Edukacja to wspaniałą synergia między światem zewnętrznym i światem osobistym każdego z nas. Indywidualne myśli, doświadczenia, uczucia w splocie ze zdarzeniami i okolicznościami codzienności tworzą niepowtarzalne możliwości edukacyjne dla każdego z nas.

Wiedza o świecie, spostrzeżenia formułują nasze myśli  i uczucia i odwrotnie, to jak myślimy wpływa na sposób naszego postrzegania.

Zbytnie koncertowanie się na zewnętrznych okolicznościach zdarzeniach faktach, świcie zewnętrznym powoduje nudę w szkole i brak zaangażowania.

Personalizacja edukacji pierwiastek osobisty jest pod ogromnym znaczeniem dla budowania nowoczesnego modelu edukacyjnego.

 

Na podstawie: „Kreatywne Szkoły” Ken Robinson.