Sytuacja zagrożenia epidemiologicznego w naszym kraju jest powodem drugiej rundy edukacji zdalnej.
Zarówno nauczycielom, rodzicom jak również uczniom towarzyszą skrajne, czasem trudne emocje.
To one stoją za motywacją i zaangażowaniem nas wszystkich do działania.
Porozmawiajmy o emocjach w czasie epidemii.
Uczniowie czują się samotni w swoich domach. Otoczmy ich zatem opieką. Czas epidemii jak nigdy dotąd wyłania potrzebę wzajemnej komunikacji. Rozmowa, dialog, ma działanie terapeutyczne. Dzielenie się własnymi emocjami pozwala je bardziej zrozumieć.
Adaptacja do zdalnej edukacji.
Adaptacja do zdalnej edukacji jest procesem. Od marca wiele szkół przeszło proces dokonywania wyborów dotyczących metod kształcenia na odległość.
Następnie wszyscy ich się uczyliśmy, by w miarę doświadczenia móc wybrać to co najlepiej się sprawdza.
Kształt obecnej edukacji zdalnej jest wynikiem jej ewaluowania. Elastyczność nauczycieli, szybka zmiana oraz chęć współpracy to najważniejsze czynniki, dzięki którym szkoły pracują w sposób zdalny.
Jak informować uczniów o tym co się dzieje w kraju i na świecie?
Każdy z nas w dobie pandemii potrzebuje informacji, zawierającej się w odpowiedzi na pytania kluczowe:
- czym jest epidemia?
- jak sobie radzić z trudnymi emocjami?
- Jakie ma konsekwencja dla naszego życia?
Lekcje wychowawcze dla uczniów, które zorganizujemy będą służyły właśnie uzewnętrznieniu emocji. Uczniowie mogą wypisać towarzyszące im emocje.
Warto zwrócić uwagę na to, że obecna sytuacja ma dwie strony medalu. Z jednej strony jest to traumatyczne przeżycie, w którym czujemy się zagrożeni, ale z drugiej strony jest to również szansa na rozwój.
Koncentracja na lękach i niepokojach wyzwala tylko negatywne emocje. Zwrócenie uwagi na pozytywy, np. rozwój osobisty pozwala na przesunięcie równowagi w kierunku budowania nadziei na lepsze czasy.
Jakich umiejętności potrzebuje uczeń, żeby budować odporność psychiczną na kryzys?
Budowanie inteligencji emocjonalnej staje się kluczowym zadaniem wychowawczym dla szkoły. Rozpoznawanie własnych stanów emocjonalnych oraz radzenie sobie z nimi charakteryzują człowieka posiadającego wysoki stopień inteligencji emocjonalnej (D. Goleman).
Nazywanie swoich emocji, dzielenie się nimi oraz ich adekwatne i społecznie akceptowalne wyrażanie są kluczowe w procesie równowagi emocjonalnej każdego człowieka.
Pracuj z uczniami nad tworzeniem listy emocji. Często dziecku brakuje słów do określenia własnych stanów emocjonalnych, ponieważ nasz emocjonalny słownik jest ubogi i skąpy.
Poniżej przykłady listy emocji:
Smutek
- boleść,
- ból,
- cierpienie,
- czarna melancholia,
- czarna rozpacz,
- desperacja,
- krzyż,
- płacz i zgrzytanie zębów,
- rozpacz w kratkę,
- strapienie,
- utrata nadziei,
- zmartwienie,
- żal,
- żałość,
Radość
- beztroska,
- błogostan,
- błogość,
- ekstaza,
- idylla,
- pogoda wewnętrzna,
- rozkosz,
- rozmarzenie,
- rozradowanie,
- sielanka,
- spokój ducha,
- stan błogości,
- szczęście,
- szczęśliwość,
- uczucie spełniania się,
- uniesienie,
- upojenie,
- wewnętrzny spokój,
- zadowolenie,
- zaspokojenie,
- dowcip,
- esprit,
- figlarność,
- filuterność,
- humor,
- humorystyczność,
- komiczność,
- komizm,
- poczucie humoru,
- pogoda,
- pogodność,
- promienność,
- rozanielenie,
- rozpromienienie,
- rozweselenie,
- śmieszność,
- ucieszenie,
- uradowanie,
- uszczęśliwienie,
- wesołkowatość,
- wesołość,
- wniebowzięcie,
- zachwyt,
- żartobliwość,
- idylliczność,
- idyllizm,
- komfort psychiczny,
- luz,
- pogoda ducha,
- równowaga ducha,
- sielankowość,
- sielskość,
- spokój,
- entuzjazm,
- euforia,
- fascynacja,
W dobie edukacji zdalnej postawny na przemyślane działania wychowawcze w szkole. Nauczyciele wychowawcy stają się w tej trudnej sytuacji również specjalistami od wsparcia kryzysowego.
Realizując nauczycielskie zadania stawiajmy na dialog oraz budujmy mosty komunikacji z uczniami poprzez wysłuchanie i działanie.
Zasoby: https://zdalnie.edu-akcja.pl/#pobierz-ebooka