Współczesna szkoła powinna być zalążkiem dorosłego życia.
Bogate w witaminy i minerały nasionko szkolne, kiełkuje potem w dorosłość, otwierając perspektywę odpornego człowieka.
W tym kontekście przyjrzymy się wyzwaniom współczesności oraz szkole, która stara się sprostać oczekiwaniom współczesnego świata.
Wyzwania przyszłości
- Warunki, w których żyją ludzie,
- Środowiska, w których dorastają dzieci,
- Zdrowie człowieka,
- Relacje społeczne,
- Uczenie się i praca,
- Różnice kulturowe, religijne, polityczne,
- Kryzys ekonomiczny,
- Zmiany klimatyczne, zanieczyszczenie środowiska
Nowoczesną szkołę kieruje holistyczne podejście do człowieka i jego rozwoju. Osiągnięcia edukacyjne uczniów idą w parze z ich zdrowiem psychicznym, a także emocjonalnym i fizycznym dobrostanem.
Filary odpornej szkoły budować należy na mocnych podstawach. Filary te oparte są o wartości, m.in. otwartość i wzajemny szacunek. Istnieje zatem potrzeba budowania szkoły bliskiej humanistycznym i społecznym wartościom.
Równość, indywidualizm, zaangażowanie, aktywność to dzisiaj deficytowe cechy, które warto pielęgnować. Wzajemne zrozumienie, szacunek i akceptacja są trudne dla młodego pokolenia ludzi wzrastających w rzeczywistości pełnej podziałów, wojen, nierówności.
Wartości są kompatybilne z postawami uczniowskimi dotyczącymi gotowości do uczenia się. Brak motywacji, zaangażowania to nie tylko konsekwencja „archaicznej szkoły”, ale również sposób wyrażania się młodego pokolenia w świecie, również tym wirtualnym.
Szkoła odporna zatem skupia się również na efektywności w uczeniu się uczniów, dążąc do samorozwoju młodego pokolenia. Umiejętność uczenia się to podstawowa składowa życia człowieka, która umożliwiaj przetrwanie oraz adaptację do zmieniających się warunków życia i pracy człowieka.
Edukacja i życie człowieka są ze sobą ściśle połączone w spójnej harmonii zrównoważonego rozwoju umożliwiającego przetrwanie.
Edukacja młodego pokolenia jest wyzwaniem, a zarazem koniecznością.
Edukacja jest wsparciem, ciągłym wartościowaniem, wyborem, rozwiązanym problemem, nieszablonowym myśleniem.
Edukacja jest ciągłym wybieganiem w przyszłość, niepewną, ale ciekawą.
Uczenie się i nauczanie mają ze sobą wiele wspólnego, zwłaszcza w kontekście porzucenia schematu podawczego sposobu prowadzenia lekcji, a otwarcia się na mentoring, coaching i przywództwo w klasie. Wspiera to mechanizmy samoregulacji uczniowskiej, buduje potencjał na zasobach.
Szkoła pełni ważną rolę w życiu młodych ludzi, a ciągle podważane jest jej znaczenie w przygotowaniu młodych ludzi do życia i pracy.
Działania podejmowane w szkole łączą się ściśle z życiem codziennym, w perspektywie czasu okazuje się, że wszystko, czego uczymy się w szkole wykorzystujemy w życiu w indywidualnym filtrze własnego doświadczenia.
Synergia i ciągłość działania ucznia jest ważnym czynnikiem kształtującym jego kompetencje.
Wzmacnianie odporności szkolnej wiąże się nieodłącznie z ludźmi, w kontekście szkoły z uczniem, rodzicem i nauczycielem.
Kształtowanie przywódców edukacyjnych, dyrektorów- liderów to jedno z fundamentalnych zadań w kontekście budowania odpornej szkoły, zwłaszcza w odniesieniu ujednolicenia oddziaływań oraz wdrażania wspólnej wizji szkoły.
Wzmacnianie mechanizmów współpracy, budowania relacji otwiera drogę ku dobrej edukacji, która inspiruje i wzmacnia młode pokolenie Polaków, by stali się krytycznymi i odpowiedzialnymi obywatelami naszego kraju, ale również Europy i świata.
Złożoność procesów budowania odpornej szkoły wymaga ewaluacji, nieustającego wartościowania działań, permanentnej edukacji, ale przede wszystkim zrozumienia ze strony środowiska otaczającego szkołę, władz na szczeblach wojewódzkich i państwowych.
Partnerstwo i współpraca w zakresie systematycznych działań budujących nowoczesną szkołę otwartą na wyzwania przyszłości w cyfrowej dolinie współczesnego świata.