W pedagogice specjalnej istnieje wiele metod, których głównym celem jest poprawa funkcjonowania dziecka ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się.
Problemy dotyczyć mogą wszystkich sfer funkcjonowania dziecka, fizycznej, intelektualnej, emocjonalnej.
Częścią każdej z nich jest język i komunikacja.
Neuroplastyczność mózgu człowieka zdumiewa.
Odpowiednie metody pracy, dobrane do dziecka, systematyczna terapia skupiająca się na wielostronnym kształceniu, może przyczynić się do poprawy jego funkcjonowania.
Metoda Suzuki oddziałuje nie tylko na emocje, ale również rozwija komunikację językową i wpływa na funkcje poznawcze dziecka.
Neuroplastyczność mózgu ludzkiego jest udowodniona w badaniach neurologicznych. To wyjątkowe zespolenie biologii ludzkiej oraz nadzwyczajnych możliwości umysłu, które pozwala czynić cuda.
Cuda te dotyczą specyficznych predyspozycji ludzkiego umysłu. Wystarczy kilka zdrowych komórek mózgowych, aby móc zainicjować proces naprawczy uszkodzonych partii mózgu.
Psychologia i nauki z nią związane ujmują neuroplastyczność jako gotowość do uczenia się człowieka.
Aktywność człowieka, wpływa na uczenie się. Przez aktywność rozumiemy wszystkie formy działania i myślenia. Efektywność procesu uczenia się zależy od podejmowania wyzwań przez dziecko. To codzienne pokonywanie przez niego trudności.
Nauroplastyczność mózgu wiąże się ze żmudnym procesem, który zmierza ku lepszemu życiu.
Sensem życia każdego człowieka jest poszukiwanie metod do poprawy jego jakości, która zazwyczaj jest obniżona z powodu naszych deficytów. To społeczny często zapominany wymiar neuroplastyczności ludzkiego umysłu.
Zapominamy również o tym, że deficyty dziecka ograniczają go w wielu aktywnościach.
Dziecko ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się codziennie musi pokonać długą, trudną drogę ku lepszemu życiu. Drobiazgi są często dla niego skokiem nad przepaścią. Doskonalenie człowieka dzieje się za sprawą neuroplastyczności.
Metoda Suzuki to japońska metoda treningu mowy dla dzieci z deficytami.
Stworzył ją japoński pedagog Shinichi Suzuki.
Jest to metoda nauki języka ojczystego poprzez wszechstronny rozwój dziecka poprzez naukę gry na instrumencie.
Shinichi Susuki twierdzi, że każde dziecko rodzi się z potencjałem i zdolnościami. Jeśli ma trudności w jakiejś dziedzinie, to winę za to ponosi środowisko, w którym wzrasta i rozwija się dziecko oraz niewłaściwe kształcenie.
Mocne strony metody SUZUKI
- Systematyczny rozwój i ćwiczenia pamięci słuchowej, wzrokowej oraz logicznej,
- Rozwój zdolności intelektualnych,
- Poprawa koncentracji i koordynacji ruchowej,
- Nauka logicznego myślenia,
- Wytrwałość i systematyczność,
- Rozwój abstrakcyjnego myślenia, rozwój zdolności matematycznych,
- Przyspieszenie nauki czytania i nauki języków obcych,
- Pewność siebie.
Metoda ta polega na pracy z muzyką, którą otoczone jest dziecko. Towarzyszy mu ona w każdym momencie życia.
Dziecko słucha utworów z repertuaru Suzukiego i z łatwością gra je na instrumencie. Naukę gry na instrumencie zaczyna od obserwacji nauczyciela.
Rola nauczyciela polega na motywowaniu dziecka, zachęcaniu go do gry.
W początkowym etapie np. przez pierwsze 4 miesiące słuchamy utworów Suzukiego ok. 2 godziny dziennie.
Następnie przechodzimy do nauki utworów, np. „Były sobie kurki trzy.”
Człowiek posiada niezwykłą umiejętność poprawy swojego funkcjonowania poprzez ciągle uczenie się.
Tak rozumiany proces edukacji służy rozwojowi oraz poprawie warunków naszego funkcjonowania w środowisku.
Terapia dzieci z trudnościami edukacyjnymi trwa długo. Mózg musi znaleźć odpowiedni sposób obejścia uszkodzonych obszarów mózgu. Sukces metody Suzuki, jak również innych metod wspierających rozwój dzieci z trudnościami, stanowi sens poszukiwań coraz nowych lepszych rozwiązań dla polepszenia funkcjonowania dziecka.
Literatura:
„Edukacja i/a mózg, mózg a/i edukacja”
Redakcja: Mirosław Kowalski, Irena Koszyk, Sławomir Śliwa