Dziecko jest darem, które ma potencjał zmiany świata na lepsze.
Dzięki miłości, empatii, zaufaniu, tolerancji matka ma moc upodmiotowienia. Każdego dnia i wciąż na nowo. Matka ma ogromną moc. Może wpływać na rozwój dziecka.
Każda mama to uniwersalny napęd dla dziecka. Wahadełko, które utrzymuje rozwój dziecka w równowadze.
Mama to punkt równowagi. Trwały i niezmienny ośrodek stałości dla dziecka.
Emocjonalność matki niesie ze sobą supermoc rozwoju noworodka.
W dzisiejszym artykule poruszę kwestie związane z aspektem prawidłowych emocjonalnych reakcji na dziecko matki.
Wciąż zmieniają się etapy rozwoju dziecka. Od urodzenia do 6 miesiąca, od szóstego miesiąca do osiemnastego, potem wiek przedszkolny, przedpokwitaniowy czy wreszcie młodzieńczy i dorosłość. Zadania nas mam są różnorodne i szerokie, niemniej jednak mają wspólny cel rozwój naszych pociech.
ETAP NIEMOWLĘCY
Rozwój dziecka jest intensywny.
Od urodzenia do 6 roku życia to czas wielkich zmian dla malucha. Przede wszystkim musi się ono dostosować do życia poza brzuchem swojej mamy. Niemowlę w zastraszająco szybkim tempie asymiluje się do otoczenia. Dzieje się to poprzez zmysłowe doświadczanie świata.
Od początku maluch nastawiony jest na zaspokajanie własnych potrzeb. Musi również zaakceptować substytuty, które dostaje.
Bardzo ważne jest, aby matka malucha utrzymywała siebie oraz dziecko w komforcie fizycznym oraz somatycznym. Dawanie i otrzymywanie gratyfikacji emocjonalnej wynikającej m.in. z pielęgnowania niemowlęcia sprzyja prawidłowemu rozwojowi malca to uniwersalny element rozwoju dziecka.
W zachowaniu malucha widoczna jest bardzo mocno samodzielność. Radzi sobie ono z podstawowymi mechanizmami życia takimi jak jedzenie czy spanie. Dziecko płacze, kiedy jest mu źle. Jest niestabilne fizjologicznie. Maluch jest niecierpliwy, egocentryczny i zupełnie zależy od osób dorosłych.
W jego zachowaniu dominują odruchy wrodzone. Maluch działa instynktownie, ponieważ nie jest jeszcze jednostką poznającą.
Dominuje ssanie.
To na etapie niemowlęcym ustalana jest symbiotyczna jedność z matką, którą przecież warunkuje biologia.
Dziecko reaguje na usta, skórę, doznania zmysłowe, nabiera zaufania do osoby pielęgnującej je, zazwyczaj matki.
Ogromna rola matki to przede wszystkim rozwijanie relacji dobrej współpracy z dzieckiem. Tolerancyjna postawa matki buduje poczucie zaufania w dziecku.
Matka uczy się sygnałów dziecka wchodząc z nim jednocześnie w reakcje emocjonalne. W ten sposób prawidłowo stymuluje malca do rozwoju.
Skąd się biorą problemy?
Czasami w wychowaniu malca pojawiają się problemy z karmieniem czy trawieniem. Kłopoty dotyczyć również mogą zaburzeń snu, nadmiernego ssania, nadmiernych wyładowań ruchowych, wzmożonego płaczu, drażliwości, czy różnego rodzaju napięć.
Otóż okazuje się, że pomimo starań trudno zapewnić dziecku komfort.
Jak pokazują najnowsze badania problemy malucha to odpowiedź na reakcje matki.
Często kobietom, które rodzą po raz pierwszy towarzyszy lęk i niepewność, czy dadzą radę? Czy wszystko robią dobrze?
Nie tolerują pewnych cech u dziecka, mając niedojrzałe lub niewłaściwe oczekiwania. Często nie są też usatysfakcjonowane w roli mamy. Przekłada się to na obojętność w stosunku do dziecka czy ambiwalentność w stosunku do jego potrzeb.
ETAP POMIĘDZY 6 A 18 MIESIĄCEM ŻYCIA
Rozwój dziecka pomiędzy 6 a 18 miesiącem życia jest intensywny.
Dziecko nabywa zaufania do środowiska i rozwija samokontrolę. Potrafi odróżnić siebie od mamy. To znaczący postęp w jego rozwoju. Dziecko staje się bardziej stabilne fizjologicznie.
Wzrasta jego aktywność motoryczna. Dziecko instynktownie lepiej rozumie własne potrzeby i wykazuje się większą cierpliwością.
Niemowlę jest silnie związane z matką, odróżniając ją od osób obcych w jego otoczeniu.
Dzięki rozwojowi umysłu dziecko już nie tylko wokalizuje ale również świadomie wydobywa dźwięki, będąc aktywnym twórcą komunikatów.
Dziecko czerpie radość z zabawy, a to pierwszy przejaw zachowana społecznego.
Obserwować również możemy wybuchy negatywizmu i złości. To normalne i ważne jakości w życiu dziecka.
Rozwija się również myślenie malca. Obserwujemy zapamiętywanie i antycypowanie zdarzeń oraz naśladowanie.
Mama ma w tym w tym okresie rozwoju su permisję do wykonania. Musi dostarczyć zdrowy klimat emocjonalny dla swojej pociechy.
Odstawienie dziecka od piersi to przełom w nabywaniu samodzielności. Ćwiczenie w nawykach dnia codziennego rozwija. Tak ważne jest zrozumienie, docenianie oraz akceptowanie dziecka.
Ważne, aby mama czerpała satysfakcję z opieki nad dzieckiem. Właściwie reagowała na sygnały niezaspokojenia potrzeb dziecka.
Pieszczoty malca, mówienie do niego oraz zapewnienie mu komfortu to właściwa droga do zapewnienia dziecku poczucie bezpieczeństwa.
Matka jest towarzyszką dziecka w rozwoju.
Często zdarzają się reakcje niewłaściwe matki, jest rozczarowana dzieckiem, nie rozumie jego sygnałów. Czasem może reagować z nadmiernym lękiem lub nadopiekuńczością w stosunku do malucha.
Powoduje to szereg niewłaściwych zachowań rozwojowych. U malca może się to objawiać m.in. nadmierną płaczliwością, złością czy nerwowością.
Grymaszenie przy jedzeniu, zaburzenia snu, problemy z trawieniem i wypróżnianiem mogą być efektem niewłaściwej reakcji matki na dziecko.
W skrajnych przypadkach zdarzają się u dziecka stereotypowe wzorce ruchowe, polegające m.in. na dotykaniu palcami czy kołysanie się, ssanie palca.
ETAP PRZEDSZKOLNY DO 5 ROKU ŻYCIA
Rola mamy jest ogromna w całym okresie rozwoju dziecka. Przejdźmy do wieku przedszkolnego, który trwa do około 5 roku życia.
Dziecko w tym okresie osiąga fizjologiczne plateau, w zakresie motoryki i treningu czystości.
Potrafi trafnie określić swoje bezpieczne poczucie autonomii. Toleruje oddzielenie od matki. Rozwija również pojecie wartości etycznych. Jest w wstanie poradzić sobie z instynktownymi impulsami psychologicznymi, w postaci na przykład poczucia winy i wstydu.
Jest to okres intensywnego rozwoju norm społecznych. Dziecko asymiluje uczucia i emocje. Rozwija stosunki międzyludzkie.
Mama to niezastąpiona inicjatorka oraz stymulatorka tworzenia dobrych nawyków u dziecka.
Uczenie się, socjalizacja, zachęcanie do mówienia, wzmacnianie u dziecka poczucia autonomii i tożsamości to tylko niektóre ważne zadania jakie stoją przed naszą superbohaterką.
Ważne jest ustalenie modelu dla etycznego postępowania, co sprawia dzieciom najwięcej trudności. Jako mama dwójki szkrabów wiem, jak trudno jest wdrożyć taki model, jak długo trzeba go utrwalać i przypominać, aby był skuteczny.
Niedojrzałość matki, polegająca na wychowaniu zniewalającym lub zbyt surowym treningu wychowawczym powoduje wiele szkód rozwojowych.
Wyśrubowany koszarowy dryl nie jest pro wychowawczy.
Brak akceptacji wysiłków dziecka, nietolerancja dla jego niepowodzeń to prosty sposób na zahamowanie rozwoju dziecka.
Dziecko słabiej koordynuje swoje ruchy. Mogą również wystąpić problemy z mową, np. jąkanie, brak słów. Jak się okazuje nieśmiałość, bojaźliwość w stosunku do ludzi i nowych doświadczeń to również negatywny efekt nieprawidłowych reakcji matki na dziecko.
Rola mamy jest ciągła i nieustająca.
Kiedy dziecko jest między 5 a 12 rokiem życia pojawiają się nowe zadania rozwojowe.
Przede wszystkim dziecko osiąga większą sprawność fizyczną, ustala poczucie własnej wartości oraz rolę damską lub męską.
Usiłuje osiągnąć większą niezależność od rodziców. Jednym słowem uświadamia sobie, że świat jest szeroki i piękny.
W tym okresie dziecko intensywnie rozwija stosunki z rówieśnikami oraz inne relacje z dorosłymi, rodziną. Nabywa wiedzę oraz liczne umiejętności, ale również zaczyna rozumieć rolę pracowitości w osiąganiu sukcesu.
Zadaniem mamy jest pomoc dziecku w uniezależnieniu się od rodziców. Wzmacnia to jego poczucie tożsamości i autonomii, ale również ułatwia zdobywanie nowej wiedzy, rozwija rozumowanie oraz nabywanie doświadczeń.
Stymulowanie zdrowych wartości etycznych i moralnych to spore wyzwanie w trudnej roli rodzicielskiej. Zwłaszcza w obliczu świadomości, że brak zainteresowania lub odrzucenie mogą powodować nieodwracalne skutki wychowawcze.
OKRES MŁODZIEŃCZY 12-15 LAT
Okres młodzieńczy to czas intensywnych zmian w życiu dziecka. Musi zaakceptować ono zmiany cielesne, radzić sobie z rozwojem seksualnym oraz krystalizować swoją osobowość.
Zaczyna toczyć walkę o niezależność oraz włącza proces uczenia się do całości życia psychicznego. Czasem w jego życiu pojawiają się niekonsekwentne , paradoksalne, nierozważne zachowania. To efekt palącej potrzeby eksperymentowania oraz eksploracji siebie i świata.
Pojawia się samoocena. Krytycyzm w stosunku do siebie i innych. W stosunku do rodziców może pojawić się wrogość lub agresja werbalna.
Ze względu na specyfikę rozwoju pojawiają się również ważne wyznaczniki dla matki. Przede wszystkim dostarczyć dziecku oparcie i zrozumienie oraz pomóc w usamodzielnieniu się.
Ważne aby ustalić zbiór norm moralnych oraz zachowań akceptowalnych. Równie istotne wydaje się ustosunkowanie się do dorastającego młodzieńca z dużą dawką poczucia humoru.
Dając przestrzeń, tolerancję, akceptację i poszanowanie.
Jestem mamą, która codziennie popełnia błędy.
Zawsze jednak towarzyszy mi refleksja, że mam ważne zadanie.
Muszę pomóc moim dzieciom wydobyć ich esencję za zewnątrz, aby mogły wyrażać siebie za pomocą szerokiej palety barw.
Ten trud podejmuję każdego dnia i wiąż na nowo. Rozwiązuję konflikty między rodzeństwem, pomagam zrozumieć trudne sytuacje, rozwiązuję problemy. To trudne ze względu na towarzyszące emocje, zmęczenie, życie.
Każde dziecko niesie ze sobą dobrą wiadomość! Jest wspaniałe, twórcze, kreatywne, wiele potrafi a przede wszystkim ma nieograniczony potencjał!
Pomóż stworzyć mu niepowtarzalną melodię własnego życia!