Czas podsumowań nieuchronnie wymusza wyciągnięcie wniosków z okresu zdalnej edukacji.
Kształt obecnej edukacji w polskich szkołach zdeterminowany jest przymusowym zamknięciem szkół w Polsce ze względu na epidemię Sarsvov 2.
Resume zdalnej edukacji staje się ważnym czynnikiem, pozwalającym budować lepsze szkoły.
„Zdalne nauczanie to dyscyplina, której wszyscy się dopiero uczymy”, taką refleksję znajdujemy w raporcie ” Edukacja w czasach pandemii wirusa Covid 19″ pod redakcją profesora Jacka Pyżalskiego”.
Obecnie uczniowie znowu funkcjonują w szkołach stacjonarnych.
Doświadczenia okresu zdalnej edukacji powinny stać się integralną częścią kompetencji nauczycieli, uczniów i rodziców.
Wiedza, umiejętności i postawy społeczności szkolnych staną się częścią zmiany edukacyjnej w polskich szkołach. Wyciągnięcie konstruktywnych wniosków, a następnie zaplanowanie i wdrożenie zdań do pracy szkoły służyć będzie doskonaleniu i rozwojowi.
Z całą pewnością nie po raz ostatni miało miejsce zawieszenie funkcjonowania placówek oświatowych w całym kraju. Taka sytuacja może się jeszcze zdarzyć. Codzienne doniesienia prasowe, medialne mówią o kolejnych zamkniętych szkołach, bądź częściowo zamkniętych z powodu potwierdzonych przypadkach koronawirusa na terenie placówek oświatowych.
Edukację zdalną wykorzystywać będziemy również podczas zdarzeń losowych w placówkach oświatowych, dłuższej nieobecności nauczyciela, ucznia, organizacji rad pedagogicznych, spotkań z rodzicami lub jako wspomaganie lekcji organizowanych w klasie szkolnej.
Jeden z kierunków polityki oświatowej Państwa w roku szkolnym 2020/2021 brzmi:
„Wykorzystanie w procesach edukacyjnych narzędzi i zasobów cyfrowych oraz metod kształcenia na odległość. Bezpieczne i efektywne wykorzystanie technologii cyfrowych”.
Technologia informacyjno- komunikacyjna stała się integralną częścią życia człowieka. W szkołach jednak jej wykorzystanie ogranicza się zazwyczaj do wyszukiwania gotowych informacji przez uczniów i nauczycieli oraz korzystania z ogólnie dostępnych pomysłów innych użytkowników sieci.
Współcześnie podkreśla się rolę nowoczesnych technologii jako wspierających proces uczenia się, a tym samym kształtowania kompetencji kluczowych, m.in. kompetencji informatycznych. Żyjemy w globalnym świecie, który jest ściśle ze sobą połączony, m.in. dzięki rozwojowi technologii cyfrowych.
Rośnie poziom wykorzystania ICT przez człowieka. Przyszłość edukacji to aktywne wykorzystanie TIK, budowanie relacji oraz budowanie kompetencji osobistych uczniów takich jak: samodzielność, zaangażowanie, kreatywność, przedsiębiorczość i i inicjatywność.
Jakie mocne strony kształcenia na odległość udało się wypracować we współpracy z nauczycielami, uczniami, rodzicami i dyrekcją szkoły? Co należy poprawić i ulepszyć?
W myśl japońskiej filozofii kaizen, zawsze można coś poprawić. Każda szkoła w duchu własnej ewaluacji zdalnej edukacji wkracza dzisiaj w nową rzeczywistość edukacyjną na swój własny indywidualny sposób.
Niech przyszłość kształtowania procesów edukacyjnych w Państwa szkoła skupiona będzie wokół budowania kompetencji cyfrowych uczniów i nauczycieli, szkoleniach i wdrożeniach do praktyki szkolnej skutecznych i sprawdzonych rozwiązań systemowych z zakresu TIK.
Nie ma idealnej recepty za sukces kształcenia na odległość. Otwarta dyskusja, wymiana doświadczeń oraz prezentacje dobrych praktyk w duchu poszanowania najważniejszych wartości pedagogicznych wskazują drogowskaz podążania drogą rozwoju, w kierunku nieznanej przyszłości edukacji.
Wnioski i rekomendacje do pracy w przyszłości:
- Szkolenia dla nauczycieli w kierunku budowania kompetencji informatycznych, praca nad metodyką zajęć prowadzonych online, ale również aktywne wykorzystanie TIK na lekcjach, budowanie cyfrowego warsztatu pracy kadry nauczycielskiej.
- Budowanie bazy zasobów cyfrowych w szkole, e- narzędzi, e- materiałów, które będą atrakcyjne dla uczniów.
- Budowanie materialnego i cyfrowego zaplecza szkoły w zakresie doposażenia placówek oświatowych w sprzęt i potrzebne środki do realizacji kształcenia uczniów z wykorzystaniem ICT.
- Doskonalenie kompetencji osobistych nauczycieli, w szczególności: przeobrażenia roli nauczyciela, pracy projektowej w klasie szkolnej, kształtowanie kompetencji kluczowych, budowania zadań edukacyjnych kształtujących te kompetencje.
- Praca nad budowaniem i doskonaleniem relacji budowanych w szkole. Słabym punktem zdalnej edukacji okazały się relacje, które w szkole ograniczają się zazwyczaj do tłumaczenia zagadnień z podstawy programowej. Budowanie głębszego wymiaru relacji z uczniami i rodzicami opartych na porozumieniu i wzajemnym wspieraniu się.
- Organizowanie pracy online uczniów i nauczycieli w zakresie gospodarowania czasem, wyboru materiałów, aktywności ucznia, oceniania, rozwiązywania problemów, komunikacji.