Zdalna edukacja wprowadziła do polskich szkół praktykę zdalnego świadczenia pracy przez nauczycieli.
Wraz wydłużającą się w czasie pandemią spadała nie tylko motywacja uczniów do nauki, ale również poziom zaangażowania nauczycieli w pracę.
Uczyć zdalnie oznaczało opanowanie narzędzia do organizowania lekcji online. W praktyce edukacja zdalna była wyzwaniem dla nauczycieli i uczniów.
Spełnienie minimalnych standardów technicznych wymaganych przepisami prawa wprowadzało pewną stabilizację.
Pierwsze wyzwanie, które wiązało się z przejściem na homeschooling, polegało na wprowadzeniu narzędzia dostępnego dla wszystkich, za pomocą którego można realizować lekcje.
Co z tą motywacją?
Realizacja wielu godzin podstawy programowej z wykorzystaniem metod i technik kształcenia na odległość wpływała na malejącą motywację do pracy.
Nauczyciele zmagali się nie tylko z ciszą po drugiej stronie ekranu komputera, ale również z technicznymi problemami, którym musieli stawić czoła.
Kondycja psychiczna i fizyczna nauczycieli była mocno nadwyrężona.
Badania Instytutu Galuppa dotyczące Home Office pokazują, że praca zdalna może być motywująca dla pracownika, ale tylko pod pewnymi warunkami.
Przede wszystkim chodzi tu o racjonalne proporcje przebywania pracownika w domu, w stosunku do czasu spędzanego w organizacji.
Na co zatem zwrócić uwagę przy organizowaniu pracy zdalnej dla nauczycieli?
Po pierwsze indywidualne podejście.
Indywidualne rozmowy i słuchanie tego, co mówią nauczyciele stwarza budowaniu przestrzeni akceptacji, zaufania. Zaopiekowanie się pracownikiem wyraża się w reagowaniu na potrzeby nauczyciela.
Po drugie jasne precyzowanie oczekiwań.
Precyzyjne definiowanie celów oraz zadań dotyczących realizacji przedsięwzięć buduje poczucie bezpieczeństwa. Jeśli wiemy, co mamy wykonać, to łatwiej jest nam planować kolejne kroki, które prowadzą do osiągnięcia celu.
Po trzecie zaufanie.
Zaufanie wyraża się w możliwości wypowiedzenia swojego zdania, akceptacji błędów oraz partycypowaniu w budowaniu ważnych planów i strategii działania szkoły. Wspólne planowanie wiąże się również z podejmowaniem decyzji, a to jest podstawą samo zarządzającej się organizacji.
Organizacja nauczania zdalnego wiąże się ze zmianą w zarządzaniu.
Okazuje się, że na pierwszy plan wysuwają się krótkoterminowe zdania, ustępując jednocześnie miejsca długofalowemu planowaniu.
Zadania do realizacji w krótkim przedziale czasowym dają się łatwo monitorować, a tym samym wpływają na efektywność ze względu na natychmiastową informację zwrotną.
Częste spotkania z zespołem nauczycielskim porządkują pracę i stwarzają okazję do wymiany doświadczeń na gorąco.
Podczas spotkań najważniejszym zadaniem przełożonego jest obserwacja i wnikliwe słuchanie tego, co mówią pracownicy. Każdy człowiek radzi sobie inaczej pracując w odosobnieniu, stąd tak ważne jest reagowanie na zdiagnozowane potrzeby zespołu nauczycieli.
Jak sobie radzić podczas pracy w domu?
Praca w domu generuje nowe wyzwania. Wielu nauczycieli skarżyło się na brak równowagi między życiem osobistym, a zawodowym.
Nauczyciele często mówili, że pracują więcej niż w domu.
Dbanie o dobrostan nauczycieli wyrażać się może m.in. doskonaleniu zawodowym, które ukierunkowane jest na kompetencje miękkie, ale również w precyzowaniu jasnych zasad pracy zdalnej.
Rozproszenie zespołu to kolejne wyzwanie, z którym muszą radzić sobie dyrektorzy podczas edukacji zdalnej.
Warto w tym kontekście zwrócić uwagę na budowanie relacji, pracę na wspólnych wartościach, współpracę w gronie nauczycielskim, które przyczyniają się do budowania trwałych relacji w zespole.
Na podstawie materiału opracowanego w ramach „Szkoła Trenerów Procesu wspomagania” współfinansowanego z środków Unii Europejskiej.