Czy Twoje dziecko dobrze Cię naśladuje?
Naśladowanie to jedna z najważniejszych strategii ludzkich, poprzez które uczymy się każdego dnia.
Wzorowanie się na rodzicach, nauczycielach oraz innych ważnych dla dziecka osobach z jego najbliższego otoczenia jest związane ze zdobywaniem przez dziecko coraz wyższych etapów rozwoju emocjonalnego i poznawczego.
Uczymy się naśladując.
Uczymy się przez naśladowanie.
Dzieci naśladują ludzi ze swojego otoczenia, dzięki czemu uczą się rozumienia związków społecznych oraz poznają świat.
Tak zwany „bunt dwulatka” to nic innego, jak wyraz ekscytacji dziecka nowo poznanymi emocjami.
To przejawy uczenia się Twojego dziecka.
Dziecko uczy się emocji, ich nazywania, a przede wszystkim wyrażania. Często naśladuje świat dorosłych, których bacznie obserwuje każdego dnia. Warto sobie uświadomić wartości płynące z dobrych wzorców dla dziecka.
Ciało jest wyrazicielem uczuć.
Nasze gesty, mimika mówią tyle samo o naszych emocjach, co nasze słowa. Gęsia skórka, pojawia się w najmniej oczekiwanych momentach, ponieważ wyrażanie emocji bez żadnego ruchu jest właściwie niemożliwe. Emocje widać na naszym ciele, często wbrew naszej woli.
Pomiędzy 15 miesiącem życia a 4 rokiem dziecko bada różne aspekty swojej emocjonalności. Dzieje się to bez kontroli poznawczej, przy aktywacji najbardziej pierwotnych części układu limbicznego, ciała migdałowatego oraz podwzgórza. To one odpowiedzialne są za agresję, wściekłość, strach tak często obecne w ekspresji emocjonalnej dzieci w tym wieku.
W późniejszych latach jego rozwoju pojawia się złość, smutek, szczęście i frustracja.
Po co potrzebne są emocje oraz umiejętne ich naśladowanie i wyrażanie?
Są one niezbędne dla późniejszego rozwoju uczuć takich jak miłość, altruizm, współczucie.
Emocje reaktywują pasję do działania i są niezbędne, żeby żyć.
Wyrażenie emocji jest bardzo ważne. Nauka konstruktywnego i twórczego wyrażania emocji polega, nie na ich blokowaniu, tylko wyrażaniu w coraz bardziej doskonały sposób.
Werbalizowanie emocji pomaga rozumieć procesy emocjonalne i poznawcze u człowieka.
Tłumienie emocji wpływa na samoocenę człowieka i uczucie strachu. Bogaty wachlarz emocji, akceptacja ich oraz umiejętne i twórcze wyrażanie są niezbędne dla naszego życia i zdrowia.
Altruizm jest wyrazem prawidłowo kształtowanych emocji już od wczesnego dzieciństwa. Wyraża on nasze związki z rodziną zwierzętami i światem. Pojawia się w wieku około 3 lat. Świadomość potrzeb drugiej osoby oraz troska o nią są wyrazem altruizmu.
Nauka kontrolowania emocji.
Uczenie się opóźnionej gratyfikacji jest brakiem współczesnego wychowania dzieci. To deficyt wychowawczy, z którego często nie zdajemy sobie sprawy. Dajemy dzieciom to czego chcą i kiedy chcą.
Dziecko musi wiedzieć, że jego potrzeby będą zaspokojone w określonym czasie. Uczenie poczucia czasu jest ważną umiejętnością. Lekcja ta jest lekcją życia.
Kontrolowanie emocji to jedna z najważniejszych umiejętności człowieka. Wpływa ona w znaczący sposób na zdrowie psychiczne dzieci i młodzieży. Buduje ich odporność emocjonalną, tak potrzebną we współczesnym świecie.
Podstawowe wzory czuciowe, ruchowe, emocjonalne stanowią bazę do ucznia się.
Wzory te nabywany poprzez obserwację oraz naśladowanie.
„Wyobraźnia jest ważniejsza od wiedzy, bo choć wiedza wskazuje na to, co jest, wyobraźnia wskazuje na to, co będzie”
Albert Einstein.
Wyobraźnia pojawia się w miarę rozwoju człowieka z połączenia podstawowych wzorów ruchowych, czuciowych i emocjonalnych oraz emocji i pamięci.
Droga mamo czy przypominasz sobie pierwsze czytanie książki swojemu dziecku, kiedy po raz pierwszy usłyszałaś „Mamo, przeczytaj mi to jeszcze raz”?
Na tym właśnie polega uczenie się Twojego dziecka poprzez mielinizację drogi neuronalnej. Pewnie usłyszałaś nie raz od swojej pociechy z euforią wypowiedziane słowa „i jeszcze raz i jeszcze raz!”
Potem dziecko opowiada samo historię, którą przeczytałaś, poprzez mowę wciela ją w ruch. Integruje w ten sposób procesy wyobraźni i obrazy. Dziecko zapewne odegrało przeczytaną historię teatralnie. Gra aktorska łączy wszystkie doznania dziecka w jedną całość w sposób sensoryczny.
Zabawa.
Wartości zabawy nie da się przecenić.
Jest ona tak samo ważna dla dzieci jak jedzenie i picie.
Dzięki zabawie dziecko organizuje swój świat emocji i myśli. Wiek dziecka pomiędzy 2 a 5 lat to ważny okres w jego rozwoju. Uczy się ono przetwarzać informacje i rozszerza je w twórczość.
Tworzenie zabaw przez dzieci ze spontanicznej wyobraźni przyspiesza rozwój ich mózgu.
Spontaniczna zabawa buduje umiejętności współpracy, altruizmu, rozumienia. Układ limbiczny i kora nowa mogą być w cudowny sposób zespolone.
Dzięki połączeniom nerwowym tworzonym podczas zabawy dziecięcej.
Ludzka potrzeba tworzenia i kreatywności wywodzi się z impulsu zabawy. Emocja jest kluczowa dla równowagi między intelektem a zabawą.
W tym kontekście uczenie się staje się racjonalnym procesem twórczym.
Kiedy ograniczymy dzieciom gry komputerowe, telewizję, Internet pojawi się twórczość, miejsce na dziecięcą twórczą zabawę.
Siedzący tryb życia hamuje rozwój fizyczny, porozumiewanie się i zabawę dzieci.
Rozwój wyobraźni wymaga działania, emocji oraz doświadczenia sensorycznego.
Co na to ukrzesłowiona perspektywa szkolna?
Uczymy się przez interakcję z innymi i przez działanie.
Wiek od 2 do 5 lat jest krytyczny dla rozwoju mózgu.
Brak rozwoju emocji i wyobraźni na skutek obrazów bez powiązań sensorycznych jest powodem braku kreatywności.
Dzieci nie budują sieci neuronalnych niezbędnych dla pomysłów i twórczości.