Jaki jest sens szkoły?
Małe kotki nie uczą się polowania na myszy z wykorzystaniem specjalnych programów nauczania.
Najważniejsze umiejętności zdobywają w aktywnym działaniu ze sobą, w doświadczeniach.
W drodze do efektywnej edukacji spójrzmy w lustro.
Doświadczenia
Pozytywne doświadczenia budują naszą przychylną postawę do otaczającego świata.
Negatywne zdarzenia natomiast rodzą w nas nieprzychylność, niepewność i lęk.
Nasz mózg koduje zdarzenia, które głęboko zakotwiczone są powodem utartego sposobu myślenia. Doświadczenia budują postawy, które kierują naszym myśleniem i postępowaniem.
Czasem trudno go zmienić.
Poprawa, dopasowanie, optymalizacja i nieustająca specjalizacja są procesami, które charakteryzują współczesne społeczeństwa.
Wynikają one z przyjętej strategii zasiedlania i zdobywania przez gatunek ludzki coraz bardziej odległych, dzikich zakątków świata.
Takie schematy działania nie prowadzą do zmiany.
A skąd zatem innowacje? Skąd coraz śmielsze wynalazki, które podpijają naszą planetę?
„W ewolucji chodzi przede wszystkim o wykorzystanie potencjałów”.
Człowiek ma wpływ na kształtowanie warunków swojego życia, a co za tym idzie tkwiących w nim potencjałów.
W jaki sposób budować potencjał i go efektywnie rozwijać?
Wspólne działanie oparte na inspiracji w grupie, które prowadzi do długofalowych skutków, odkrywa i tworzy otaczający nas świat.
Jak rozwijać potencjały w naszym życiu?
Codziennie doświadczamy świata poprzez zmysły. Uczymy się na własnych błędach.
Pasja jest dobrowolna i to ona staje się naturalnym motorem napędowym naszego życia.
Człowiek w swoim zarysie genetycznym nie zmienił się w wyniku przekształcania genomu. Wszystko co potrafi i kim jest zawdzięcza kulturze i grupie społecznej.
Mowa, wyprostowana postawa ciała, myślenie krytyczne, uczucia, refleksje, czy cały bagaż szkolnych umiejętności to wynik przekazywania jej z pokolenia na pokolenie przez naszych przodków.
Nasz mózg jest wyspecjalizowany w dziedzinie rozwiązywania problemów i do tego ewolucyjnie nam służy.
Cała nasza wiedza i umiejętności, które zdobywamy w toku codzienności mają praktyczne zakotwiczenie w naszym życiu- odsunięcie zagrożeń lub wyzwanie.
Powiązanie emocji z nauką znane jest od bardzo dawana. Uczenie się kieruje nas na drogę rozwoju i tylko taka edukacja ma sens.
Głównym celem szkoły jest zatem rozbudzenie w uczniach potencjałów, które prowadzą w rezultacie do doskonalenia się i rozwoju.
Znaczenie zabawy
Szkoła jednak w bardzo ograniczonym stopniu rozwija potencjał młodych ludzi.
Gdzie zatem dzieci najpełniej się rozwijają? Okazuje się, że ważna z punktu widzenia rozwoju potencjału okazuje się być zabawa.
Podczas zabaw dzieci z entuzjazmem i radością rozwiązują problemy, układają plan oraz aktywnie współpracują na własne osiągnięcia.
W grupie uczymy się siebie nawzajem, poznajemy nasze pojedyncze możliwości oraz aktywnie je łączymy dla efektywnego współdziałania i radości ze wspólnego działania.
Zabawa buduje zręby wspólnoty dla wspólnych korzyści w pełnej odpowiedzialności za rezultaty i wytwory dziecięcych prób życia.
Literatura: G. Hunther „ Kim jesteśmy, a kim moglibyśmy być”