Naturalne predyspozycje, talenty i pasje w połączeniu ze swobodną zabawa dziecka stanowi źródło nieskrępowanego rozwoju malca.

To dzięki manipulowaniu, badaniu, eksperymentowaniu, a w późniejszym okresie zabawie symbolicznej dziecko poznaje świat.

Wspina się jednocześnie po kolejnych szczeblach swoich poznawczych, fizycznych, społecznych i emocjonalnych kompetencji.

Twoje dziecko jest kopalnią naturalnych zasobów.

Każde narodzone dziecko jest nieodkrytą kopalnią indywidualnych możliwości i zasobów. Gotowe, radosne i chętne do nauki poprzez doświadczanie świata.

Dzięki szybkim przemiano neuronalnym oraz nowym doświadczeniom ilość połączeń mózgowych w umyśle niemowlaka wzrasta z milionową potęgą z dnia na dzień.

Dziecko od momentu narodzin aż do dorosłości przeistacza się niczym gąsienica w pięknego motyla. Rozwija się nie tylko intelektualnie, ale również fizycznie, emocjonalnie i społecznie, stając się najlepszą wersją samego siebie.

„Rozwój Twojego dziecka nie jest podzielony na odrębne części.  Rozwój fizyczny dzieci wpływa na rozwój kognitywny, który łączy się z ich doświadczeniami społecznymi, a wszystko to przeplata się z ich uczuciami i emocjami dotyczącymi ich samych i otaczającego je świata.” Ken Robinson.

Dzięki symbolicznemu myśleniu, kreatywności, a przede wszystkim umiejętności porozumiewania się za pomocą języka jesteśmy wyjątkowi we wszechświecie.

 Mamy uczucia i moc podejmowania racjonalnych decyzji zarazem.

Oceniamy, wyciągamy wnioski, planujemy to tylko niektóre przejawy wyjątkowości człowieka na ziemi.

MOC ZABAWY

Dziecko poznaje świat dzięki manipulacji, naśladowaniu oraz zabawie.

Dzięki zabawie mózg dziecka rozwija się i jest aktywny, a to warunek jego rozwoju.

Zabawa rozwija kreatywność, zmusza do myślenia i rozwiązywania problemów, aktywuje współpracę  między jej uczestnikami.

Spontaniczna zabawa z przyjaciółmi z podwórka to naturalna ścieżka rozwoju umysłowego Twojego dziecka.

Ogromne znaczenie ma tutaj zabawa symboliczna. Z dzieciństwa pamiętamy zabawy w aptekę, kuchnię i szkołę, gdzie sterta gałęzi była wagą, a liście babki sałatą, trawa szczypiorkiem, a za wszystko płaciliśmy zużytymi biletami znalezionymi na ulicy.

Zadanie dla dorosłych to odpowiednia organizacja przestrzeni wokół, aby możliwa była aranżacja zabaw podwórkowych.

Dorośli kształtują czas wolny dziecka. Zapominamy często o czasie i przestrzeni na spontaniczną zabawę.  Brakuje również miejsc do spontanicznej zabawy dziecięcej zwłaszcza w wielkomiejskich przestrzeniach blokowisk.

Obcowanie z naturą ważne z punktu widzenia rozwoju dziecka jest dostępne tylko dla nielicznych.

Spontaniczność, aktywność oraz twórczość i kreatywność dziecka to skutki uboczne naturalnej zabawy. Zachęcajmy do niej dzieci i stwarzajmy ku niej możliwości.

Spontaniczna zabawa dziecka jest stanem umysłu, dzięki któremu podejmuje ono aktywności, które pozwalają mu rozumieć i odkrywać otaczający go świat.

Spontaniczna zabawa, odbywająca się bez nadzoru osób dorosłych pozwala dzieciom połączyć  ich wewnętrzny świat wyobraźni ze światem zewnętrznym dostępnym dzięki polisensorycznej naturze poznania.

Przykłady zabaw dziecięcych:

  • Zabawa w piasku
  • Gonienie siebie nawzajem
  • Malowanie
  • Wspinanie się na drzewa, trzepak
  • Zabawa w chowanego
  • Ogrywanie ról

Wpływa ona korzystnie na wszystkie sfery rozwoju dziecka w zakresie poznawczym, fizycznym emocjonalnym i społecznym.

Dzięki tak organizowanej aktywności dziecka wzrasta jego wewnętrzna motywacja do poznania świata. Dziecko nie jest zmuszane do zabawy,.Dzięki czemu zabawa staje się jego naturalnym stanem umysłu.

Zabawa jest również przyjemna dla dziecka, ponieważ nie jest wymuszona i nadzorowana przez dorosłych. W magiczny sposób rozwija się dziecięca wyobraźnia, która aktywnie angażuje całą osobowość dziecka.

Dzieci mają możliwość kreowania jej od początku do końca, same nadają sobie role i wymyślają reguły gry.

Tak budowane jest szczęśliwe dzieciństwo stwarzające fundament odpowiedzialnej dorosłości.

Zabawa to gwarancja zdrowia dziecka oraz jego odpowiedniej stymulacji, dzięki czemu tworzą się w mózgu połączenia neuronalne.

Rozpęd z którym Twoje dziecko rozwija się w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym zależy od ilości czasu spędzanego na zabawie. Im więcej bodźców dostaje twoje dziecko tym gęstsza sieć połączeń neuronalnych, na których budują się zręby wiedzy kognitywnej, emocjonalnej i społecznej na temat świata i ludzi.

Nieoszacowany jest również aspekt społeczny i emocjonalny dziecięcych zabaw. To podczas nich tworzone są zręby życia społecznego, charakteryzowane przez takie pojęcia jak współpraca, dzielenie się z innymi, rywalizacja, komunikacja.

Mówi się współcześnie dużo na temat kompetencji społecznych i osobistych człowieka. Śmiało mogę powiedzieć, że zabawa stwarza ich podwaliny na całe życie.

Dzieci same rozwiązują problemy, uczą się mediacji poprzez współuczestniczenie w konfliktach, radzą sobie ze stresem.

Często rodzice uważają, że zabawa to bezcelowe i niczemu nie służące zajęcie. Bombardują dzieci  kolejnymi zajęciami komputerowymi grami edukacyjnymi e- bookami i tego rodzaju pseudo zabawami. 

Jak pokazują badania swobodna zabawa dziecięca, stanowi tylko mały wycinek dnia w strukturyzowanym systemie edukacji od najmłodszych lat.

Dzieciństwo jest schematem: sen, czas z rodziną, zorganizowane formy edukacji, aktywność fizyczna, zabawy ruchowe, nauczanie przez zabawę, zabawa z rodziną. Brakuje czasu na swobodną aktywność dziecięcą.

I CO Z TYM TALENTEM?

Coraz bardziej rośnie presja społeczna wywierana na nasze dzieci.

Coraz szybciej udowodnić musisz w czym twoje dziecko jest dobre.

Współczesne koncepcje pedagogiczne mówią o tym, że każde dziecko ma swój indywidualny zestaw talentów i predyspozycji. Inteligencja szkolna natomiast nie jest miarodajna, ponieważ opiera się na zawężonych miarach testowych przedmiotów szkolnych i pewnych umiejętnościach związanych z opanowaniem tych przedmiotów.

Zasoby ludzkie w postaci talentów, geniuszu, predyspozycji są głębokie. 

Psycholog Howard Gardner wyróżnia, aż osiem rodzajów inteligencji człowieka, .m.in. przestrzenna, fizyczno – kinestetyczna, muzyczna, lingwistyczna,  logiczno – matematyczna, interpersonalna, intrapersonalna, naturalistyczna.

Ciekawe ujęcie proponuje również Steinberg ze swoim podziałem na inteligencję analityczną, kreatywną i praktyczną. Trafnie zestawy predyspozycji ludzkich ujmują też talenty wyróżnione przez Gallupa.

Nie ma wątpliwości, że zestaw kompetencji jest niepowtarzalny i jedyny w swoim rodzaju dla każdego człowieka.

Rolą rodzica i szkoły jest pomóc dotrzeć dziecku do tych naturalnych talentów, odkryć je i pielęgnować w należyty sposób.

W psychologii człowieka odróżniamy dwa pojęcia: potencjał i możliwości.

Każdy talent wymaga pielęgnowania, ćwiczenia, doskonalenia w zakresie umiejętności. Praktyka, wsparcie i determinacja decydują o sukcesie człowieka.

Praca na talentach, na pasji daje radość i spełnienie w życiu dorosłym. Kiedy znasz swoje mocne strony rośnie pewność siebie, zrozumienie dla swojej roli społecznej.

Szkoła w tym kontekście to naturalne dopełnienie rozwoju fizycznego, emocjonalnego, intelektualnego społecznego oraz duchowego dziecka. Możliwe jest to poprzez zrównoważony program dostosowany do możliwości dziecka.

Zainteresowania dziecka ewoluują, tak jak ewoluują jego umiejętności . Szkoła jest partnerem dla rodziców wspiera ich w trudnej wychowawczej drodze.

Na podstawie „Ty, Twoje dziecko i szkoła” Ken Robinson.