Edukacja zdalna dojrzewa.
Nauczyciele, rodzice oraz sami uczniowie organizują proces kształcenia w warunkach czasowego zawieszenia jednostek systemu oświaty.
Proces kształcenia uczniów przeniósł się do sieci, gdzie przechodzi kolejne fazy od raczkowania, chodzenia, po dojrzewanie.
Narzędzia cyfrowe stały się niezastąpione w organizowaniu procesu kształcenia uczniów.
Bez technologii informacyjno- komunikacyjnej nie możliwa jest realizacja podstawy programowej.
Jak mówią zapisy najważniejszych rozporządzeń MEN na ten trudny dla wszystkich okres, „szkoły realizują swoje działania z wykorzystaniem metod i technik kształcenia na odległość.”
W chwili obecnej istnieje już jedenaście aktów prawnych, na podstawie których organizuje się kształcenie w szkołach i placówkach oświatowych.
E-narzędzia, e-materiały, platformy do edukacji zdalnej, lekcje online, bezpieczeństwo w sieci to słowa klucze w organizowaniu edukacji uczniów w Polsce i w Europie.
Edukacja zdalna rozwija się.
Wszystkie szkoły i placówki edukacyjne idą na przód. Tego wymaga obecna rzeczywistość.
Od przetaczania się raczkowania, wchodzimy w fazę wstawania i chodzenia w wirtualnym edukacyjnym świecie.
Pojawiają się już pierwsze problemy związane z dorastaniem oraz kryzysem emocjonalnym wśród wszystkich podmiotów edukacji: uczniów, nauczycieli, rodziców.
Pewnie to wynik przymusowego bycia dorosłym w krótkim czasie. Brak gotowości na dorosłość edukacji zdalnej jest powodem wielu problemów, pytań oraz próśb do Ministerstwa Edukacji, Organów Prowadzących, Kuratoriów Oświaty, a przede wszystkim do dyrektorów i nauczycieli.
Organizowanie pracy w domu, brak odpowiednich technicznych narzędzi, mobilizacja po stronie rodziców, uczniów i nauczycieli stają się wyzwaniem. Często ogarnia nas frustracja oraz złość na własną nie moc. Nie możemy spotkać się bezpośrednio, tak jak zawsze to bywało w klasie, na zebraniu z rodzicami czy radzie pedagogicznej.
Bądźmy wyrozumiali.
Praca zdalna organizowana może być na wiele sposobów.
Nowoczesne zasoby elektroniczne dostępne są nie tylko na stronach MEN, ale w różnych miejscach w sieci. Ważne, aby rozsądnie wybierać sprawdzone i rekomendowane narzędzia, metody do pracy zdalnej z uwzględnieniem potrzeb uczniów z trudnościami w nauce. Wybór uzależniony powinien być od preferencji nauczyciela oraz zespołu klasowego, z którym na co dzień pracuje.
Nauczyciele mogą korzystać z materiałów udostępnionych na słynnych edukacyjnych platformach. Mowa jest tutaj nie tylko o popularnych e-podręcznikach, ale również zasobach edukacyjnych portalu scholaris, zdalnych lekcjach itp.
Poniżej linki do wartościowych zasobów edukacyjnych w sieci:
- http://www.scholaris.pl
- http://www.kopernik.org.pl
- http://www.wlaczpolske.pl
- http://www.orpeg.pl/index.php/materialy-dydaktyczne
- https://lekcjaenter.pl
Wsparcie jest dostępne wystarczy rozejrzeć się z uważnie wokół siebie. Z ogromnego potencjału internetowych zasobów każdy nauczyciel może wybrać indywidualnie ze względu na preferencje uczniów, ich możliwości psychofizyczne, a przede wszystkim dostępność dla wszystkich.
Zdalna edukacja powinna przede wszystkim służyć rozwojowi uczniów.
Nie zapominajmy o tym, że po drugiej stronie szkiełka jest przede wszystkim drugi człowiek ze swoimi mocnymi stronami, ale również ograniczeniami.