Pandemia zmusza do poszukiwania rozwiązań związanych z budowaniem odporności psychicznej człowieka.
Wielu z nas na skutek izolacji i osamotnienia przeżywa kryzys.
W jaki sposób budować naszą odporność na kryzys?
Proponuję metodę 7 kroków.
W pracy nad budowaniem swojej odporności należy odpowiedzieć na pytanie, jak możemy wykorzystać naszą wewnętrzną siłę w działaniu?
Życiowy cel , dokąd zmierzamy, wyzwala motywację do tworzenia wokół siebie wymarzonej rzeczywistości.
Każdy z nas posiada indywidualne umiejętności, które pomagają w byciu odpornym na kryzys.
Należą do nich. m.in. akceptacja siebie, umiejętność zadawania pytań, rozróżniania faktów od interpretacji, czy kunszt obserwacji otoczenia. Uczymy się przecież na błędach. To ta niesamowita umiejętność człowieka sprzyja w budowaniu mądrości życiowej.
Zadawanie pytań.
To kluczowa umiejętność człowieka w życiu, gdyby Kolumb nie zaczął swojej podróży od pytania „jaki kształt ma ziemia”, nie opłynął by jej nigdy. To samo dotyczy Mikołaja Kopernika, czy innych odkrywców żyjących na Ziemi, „czy ruch słońca wokół Ziemie nie jest tylko złudzeniem”?
To w jaki sposób myślimy o sobie, jakie stawiamy pytania w odniesieniu do nas samych buduje obraz świata, w którym żyjemy.
Pytania punktu wyjścia:
- Na czym według Ciebie polega problem?
- Jakie pytania nasuwają Ci się w związku z tym problemem?
- Co sądzisz, na czym polega problem?
Warto zdawać sobie sprawę, że to w jaki sposób podchodzimy do kwestii rozwiązywani problemów może być źródłem naszej mocy lub słabości.
Oglądanie świata przez człowieka odzwierciedla stan jego emocji.
Akceptacja siebie.
Psychoterapeuta Carl Rogers jest twórcą pewnej rewolucyjnej teorii, a mianowicie, że każda zmiana człowieka, zależy właśnie od akceptacji siebie.
Bycie wdzięcznym i docenianie tego co mamy stanowi podstawę do rozwoju naszej świadomości siebie i otaczającego świata.
Zauważajmy zatem siebie, swoje umiejętności, zasoby, mocne strony.
Co ułatwia nam życie? Za co powinniśmy być wdzięczni? To tylko niektóre z kluczowych pytań, ważnych dla naszego życia i rozwoju.
Każdy człowiek posiada uświadomiony, ale również nieuświadomiony potencjał, zasób umiejętności, który stanowi o jego wartości. Nazywamy go „ nieświadomą kompetencją”. Warto na to zwrócić szczególną uwagę.
Bycie dzielnym i staranie się.
W naszym życiu często króluje przekonanie, że musimy się ogromnie napracować, natrudzić, napocić, żeby to co robimy, było uznane za „wartościową pracę.”
Nic bardziej mylnego, najważniejsza w życiu jest pasja i czerpanie radości z tego, co robimy.
Zbyt duże oczekiwania wobec siebie zawężają naszą życiową przestrzeń.
Perfekcjonizm to zły duch nie tylko szkoły, ale i naszego życia. Pogoń za wynikami, ocenami, punktami nie jest najważniejsza.
Umiejętność odpuszczania.
Racjonalny ogląd sytuacji, w których się znajdujemy sprawia, że jesteśmy bardziej odporni na stres.
Warto czasem mniej myśleć i mniej analizować, skupić się na rozwiązaniach prostych, ale za to najbardziej efektywnych. Często takie rozwiązania są w zasięgu naszej ręki.
Porównywanie siebie do innych.
Warto czerpać z ludzi tylko inspirację do działania i nie skupiać się na analizie naszych własnych braków w kontekście innych osób.
Zawsze znajdzie się ktoś od nas bogatszy, ładniejszy, lepiej zarabiający.
Analiza naszej własnej osoby w stosunku do siebie sprzed roku na przykład prowadzi nas do rozwoju. Zauważajmy nawet najmniejsze kroczki posuwające nas na przód.
Czas.
Czas ma znaczenie w naszym życiu, a efektywne zarządzanie czasem w galopującej rzeczywistości jest podstawową umiejętnością ludzi żyjących w XXI wieku.
Macierz Eisenhowera to proste narzędzie, które pomaga w organizacji czasu w domu i w pracy. Dzieli ona zadania, które mamy do wykonania na:
- Wykonaj natychmiast,
- Zleć komuś lub ustal termin,
- Zleć komuś lub wykonaj później,
- Nie zajmuj się w ogóle nimi.
Umiejętność odmawiania, niektórych zadań do wykonania lub delegowania na inne osoby nie oddalają Cię od celu, który sobie obrałeś.
Pamiętaj, aby prosić o pomoc innych. Nie musisz być przecież ekspertem ze wszystkiego.
Wdzięczność.
Umiejętność wyrażania wdzięczności za to co mam to podstawa budowania szczęśliwego życia.
Odporność człowieka tkwi bowiem w jego zasobach. Wdzięczność otwiera nas również na żywą rezonację naszych potrzeb.
Wdzięczność wobec życia przyczynia się również do satysfakcji z niego.
na podstawie: M. Przybysz „Kalejdoskop mocy”.