Diagnoza towarzyszy prawie wszystkim działaniom podejmowanym w szkole.
Jednym z najlepszych sposobów jej przeprowadzania jest samoocena.
Planowanie działań, a następnie ich przeprowadzenie stanowią konsekwencję diagnozy.
W jaki sposób usprawniać codziennie pracę szkoły?
Świadomość monitoringu oraz podsumowania przeprowadzonych działań daje cenne informacje na temat ich efektywności.
Danuta Sterna w swoim artykule „Sus na szóstkę” opisuje procedurę szkoły uczącej się, która prowadzi do całościowej diagnozy.
Autorka uwzględnia sześć etapów, które zmierzają do osiągnięcia zamierzonego celu.
Po pierwsze musisz wybrać cel, który chcesz zrealizować.
Nie możemy przecież diagnozować wszystkiego. Najlepiej wspólnie zastanowić się, co obecnie w naszej szkole najbardziej szwankuję.
Mogą to być relacje, komunikacja między nauczycielami a rodzicami, uczenie się uczniów, czy praca w grupach.
Cel musi być również bliski wielu osobom, gdyż jest to gwarancją tego, że będą go wspierać.
Na etapie definiowania celu zmiany można skorzystać z metody Profilu Szkoły, aby pozyskać informacje na temat zidentyfikowanego problemu z wielu źródeł, m.in. od nauczycieli, rodziców, uczniów, czy pracowników szkoły.
Cele definiujemy, jako pewne obszary do zmiany, np. w naszej szkole układa się współpraca między nauczycielami i rodzicami lub nauczyciele i uczniowie poprawnie komunikują się ze sobą.
Następnie definiujemy kryteria sukcesu do obranego celu.
Dzięki czemu możliwe jest doprecyzowanie, na czym polega poprawna komunikacja między nauczycielami i uczniami, czy obie strony traktują się z szacunkiem, co świadczy o dobrej komunikacji między nauczycielami a uczniami.
Zasadne będzie postawienie pytań kluczowych, które dotyczyć mogą następujących kwestii:
- Czy w szkole prowadzony jest dialog z uczniami?
- Czy nauczyciel jasno precyzuje swoje oczekiwania i zasady obowiązujące na lekcji?
- Czy uczniowie mają możliwość dopisania swoich oczekiwań i próśb?
Aby zaszła jakaś zmiana, to koniecznie musimy ustalić stan początkowy i porównać go do etapu końcowego.
Jak jest obecnie?
To pierwsze zasadnicze pytanie, które kierujemy do uczniów diagnozując pozycję wyjściową. Forma zbierania informacji od uczniów jest wiele np. rozmowa z uczniami, ankieta itp.
Działanie
Kolejnym etapem jest podjęcie konkretnych działań, których zadaniem będzie zmiana sytuacji wyjściowej.
Warto zastanowić się, jakie działania podjąć, aby na przykład usprawnić komunikację między uczniami i nauczycielami.
Nie wszystkie działania okażą się trafione, dlatego monitoring podczas wykonywania zadań będzie pokazywał poziom skuteczności.
Efekty
Obserwowanie efektów daje odpowiedź na pytanie, czy zmiana się powiodła? Co udało się zmienić? Nad czym należy jeszcze popracować?
Podsumowanie
Nigdy nie zapominajmy o podsumowaniu, gdyż wyciągnięcie wniosków z wdrożonych działań daje szansę na utrwalenie zmiany oraz pracę z wykorzystaniem jej efektów.
Literatura: Danuta Sterna ” Sus na szóstkę”.