Systemowe działania w edukacji prowadzą do sukcesu uczniów.
Kultowy indywidualizm jest drogą, która prowadzi prosto w przepaść.
Podział na fragmenty nie służy scaleniu systemu edukacji.
Inne standardy w ocenianiu uczniów, brak spójności w całościowym oddziaływaniu szkoły to tylko niektóre niepasujące elementy edukacyjnej układanki.
Co zatem oznacza systemowe budowanie edukacji?
Przede wszystkim należy tutaj rozumieć działania pojedynczych szkół, które podejmują wspólny wysiłek, aby dbać o jakość uczenia się uczniów.
Praca zespołowa, dobra praktyka nauczania oraz sukcesywne budowanie dobrego zespołu nauczycieli są zaczątkiem sukcesu szkoły.
Powyższe elementy wsparte nowoczesną technologią, która służy procesowi uczenia się przybliża nas do pięknej doliny edukacyjnego raju.
Praktyka pojedynczych nauczycieli pracujących w szkole jest ważną składową spójnego przekazu edukacyjnego.
Każdego dnia zdarzają się sytuacje dydaktyczne w klasach szkolnych, które mają znaczenie dla wartościowego procesu uczenia się uczniów.
Refleksyjna codzienność szkolna ma największy wpływ na edukację. Refleksja, która ma na celu konstruktywne wyciąganie wniosków i poprawę lub kontynuowanie działań edukacyjnych nauczyciela i uczniów, stwarza podwaliny dobrego kształcenia.
Po czym poznam, że uczniowie w mojej klasie uczą się?
To jedno z pytań kluczowych w praktyce edukacyjnej każdego nauczyciela.
Dowody uczenia się uczniów budują potencjał edukacji, który nabiera siły przez refleksyjne działania podmiotów edukacji.
Systemowe podejście do edukacji łączy cztery wartościowe sterowniki: budowanie potencjału, jakość pracy zespołu, metody uczenia, systemowość.
Ludzie w edukacji mają moc zmian.
Nauczyciele są kluczem do budowania wysokiej jakości kształcenia uczniów opartego na dowodach. Stąd silna potrzeba wsparcia tej grupy zawodowej.
Nie chodzi tutaj tylko i wyłączenie o wynagradzanie nauczycieli.
Wsparcie zależne jest również od systemu rekrutacji do zawodu nauczyciela, szkolenia, praktykę zawodową, systemy motywacyjne. Czynniki te muszą mieć charakter systemowy, aby mieć odpowiednią siłę rażenia wszystkich szkół.
Zaufanie i szacunek.
Budowanie systemu wsparcia na wartościach, z których na pierwszym miejscu postawić należy zaufanie i szacunek do zawodu nauczycielskiego, jest gwarantem sukcesu.
Nauczyciele borykają się współcześnie z trudnościami dotyczącymi zaufania i szacunku ze strony uczniów i rodziców. To rodzi frustrację i brak chęci do efektywnej pracy z uczniami.
Budowanie szacunku i zaufania dla nauczycieli wymaga odpowiedniej strategii, która przybrana w działania da radę zbudować prestiż zawodu.
Finlandia budowała system społecznego zaufania dla nauczycieli przez 40 lat. Jeśli podejmiemy ten długofalowy wysiłek, nie oczekując przy tym natychmiastowych rezultatów jest szansa na zbudowanie podwalin dobrego systemu.
Podejście systemowe buduje odpowiedzialność wśród nauczycieli i uczniów za proces uczenia się, a to już wpływa na jakość edukacji w zaciszu klasy szkolnej.
Refleksja na podstawie: M. Fullan „Wybór złych sterowników w całościowej reformie systemu edukacji”