Dokonywanie ocen przez człowieka wynika z jego różnorodnych doświadczeń w świecie, jak również jego systemu przetwarzania.
Ważny jest nie tylko układ limbiczny odpowiedzialny za emocje, ale również płaty czołowe, które ogrywają znaczącą rolę w podejmowaniu racjonalnych decyzji przez człowieka.
Znany przypadek Phineasa Gage’a udowodnił, że bez udziału płatów czołowy nie jest możliwe podejmowanie racjonalnych i przemyślanych decyzji.
Od dokonywanych ocen człowieka zależy jego postrzeganie w grupie społecznej.
Nasz umysł nie służy tylko do zapamiętywania reguł rządzących światem, ale również służy do oceny.
Udowodniono, że neurony w obszarze nadoczodołowym kory mózgowej są odpowiedzialne za ocenę bodźców.
Etyka nakazuje, aby ludziom nie szkodzić i aby ich nie wykorzystywać jako środka dla osiągnięcia celu.
Kiedy mamy do rozstrzygnięcia jakieś dylematy natury moralnej często zastanawiamy się, jak postąpić?
Decyzje moralne, które są wbrew naszym emocjom wymagają od nas więcej czasu.
Tworzenie hierarchii, planowanie, czy chronologia to funcie psychiczne, dla których niezbędne są płaty czołowe.
Płaty czołowe odpowiedzialne są za racjonalne decyzje i celowe działanie. Hamują one zachowania popędowe i odruchowe. Kiedy jestem na diecie, to decyzje płatów czołowych odpowiedzialne są za odmówienie sobie porcji lodów. Niedocukrzenie jako pierwotny mechanizm oraz racjonalna decyzja wynikająca z chęci bycia szczupłym i zachowania odpowiedniej wagi.
Odroczone działania uwolnione od decyzji chwili są ważne dla człowieka.
Kontekst działań zawiera ich hierarchie, strukturę faktów, celów życiowych i uczuć, które kierują moim działaniem. Płaty czołowe odpowiedzialne są za empatię umiejętność wczuwania się w stany emocjonalne innych i działania prospołeczne.
Nadooczodołowa część kory jest silnie połączona z ciałami migdałowatymi oraz układem dopaminergicznym, dzięki czemu możliwe jest krystalizowanie wartości.
Upośledzenie funkcji płatów czołowych zaburza też konsekwentne dążenie do celu, ocenę dobra i zła oraz brak hamulców.
Smak i węch to funkcje nadoczodołowej kory, w przeciwieństwie do wzroku i słuchu. Stąd ich ocena jest bezpośrednia.
To różnorodność wczesnych doświadczeń człowieka decyduje potem o późniejszej zdolności decydowania, rozległego horyzontu, tolerancji. Doświadczenia monotonne ograniczają ocenę człowieka.
W obszarze kory mózgowej położonej nad oczami magazynowane są reprezentacje ocen.
Umożliwiają one funkcjonowanie w świecie. Ta część kory mózgowej nazywana jest również wtórną korą smakową. Różnorodność doświadczeń wpływa na rozpiętość cech, wpływa na rozwój moralny człowieka.
Depresja to choroba neurologiczna mózgu związana z zaburzeniami w obszarze neuroprzekaźników. Zaburzenia depresyjne wpływają na ocenę rzeczywistości przez pacjenta. Objawia się ona przytłoczeniem, widzeniem wszystkiego w czarnych barwach, myślami o śmierci, czy własnej nieudolności.
W kontekście dokonywania ocen przez człowieka, zaburzenia depresyjne są istotne, gdyż ukazują zniekształcony kanon oceny człowieka.
Literatura:
Spitzer „Jak uczy się mózg?”