Współpraca z rodzicami to jeden z najważniejszych elementów budowania zaufania wobec placówki edukacyjnej.
Aby efektywnie uczyć, należny skutecznie rozwiązywać problemy.
Najlepszą metodą wspólnej komunikacji jest zaangażowanie obojga partnerów.
Partycypacja, szacunek, zaufanie to uniwersalne wartości, na których warto oprzeć współpracę rodziców ze szkołą.
Sposoby na efektywną współpracę rodziców ze szkołą
- Czytanie przez rodziców w ramach akcji kwadrans na czytanie.
- Organizowanie pomocy w ramach prezentowania własnych specjalizacji, zawodu, profesji, pasji, czy predyspozycji.
- Przeprowadzenie lekcji według własnych kompetencji i możliwości rodziców.
- Bycie opiekunem klasy podczas wycieczek szkolnych, imprez okolicznościowych itd.
- Organizowanie klubów zainteresowań w szkole np. wędkarstwo, harcerstwo, rzeźba itd.
- Dzielenie się wiedza oraz rozmowy na temat wyboru zawodu.
- Wolontariat w bibliotece, czy sporcie itp.
Silne partnerstwa rodziców, szkoły, uczniów, społeczności lokalnej stwarzają solidne fundamenty edukacji dziecka.
Efektywne środowisko do nauki to dobre relacje, to współpraca zainteresowanych stron, to atmosfera pracy oraz harmonia celów i dążeń skoncentrowanych na uczniach.
Wzajemna życzliwość, pomoc, otwartość budują pozytywne relacje, a to fundament nauki i wychowania dziecka.
Aby budować efektywne partnerstwo rodziców i szkoły stwarzaj atmosferę współpracy, dobrej komunikacji opartej na rzetelnej informacji na temat tego, co dzieje się w szkole, przyjmuj informacje zwrotne. Udzielaj również jasnych komunikatów, na temat tego, jak działa szkoła. Traktuj rodziców jako pełnowartościowych członków społeczności szkolnej.
Takie postępowanie buduje zaufanie społeczne, umożliwia to szkole istnienie w społeczności lokalnej i czerpanie z jej zasobów.
Rozwiąż problem.
Szkoła jest miejscem gdzie ścierają się interesy uczniów ich rodziców oraz nauczycieli.
To nieuniknione, że prędzej czy później dochodzi do starcia, ponieważ w żywym organizmie jakim jest szkoła istnieje wiele charakterów społeczności szkolnej.
Ważna jest reakcja współmierna do wagi sprawy oraz dyplomacja.
Często obserwuję będąc dyrektorem szkoły taktykę rodzicielską polegającą na strzelaniu z armaty do mrówki. Mówiąc ogólniej chodzi o nadawanie błahym problemom wagi urastającej do sprawy olbrzymiej, podczas gdy wystarczyłaby krótka wymiana zdań i proste rozwiązanie jednego lub kilku kroków.
Błahość konfliktów dotyczy wielu spraw: klocek w bucie syna, niedobra ocena z francuskiego, a to że Pani za dużo zadaje, a to, że każe się uczyć na pamięć. Rodzice mogą mieć pretensje do szkoły z powodów, które często nie są do końca przemyślane. W ich mniemaniu są to jednak problemy znaczące.
Zanim zareagujemy jako rodzice, bo przecież mamy do tego pełne prawo, zastanówmy się jakiej wagi jest sprawa, której dotyczy nasza interwencja.
Być może istnieje inne rozwiązanie i nie trzeba od razu stawiać na równe nogi całej szkoły z powodu drobnych nieporozumień.
Czasem sprawy przedstawione przez nasze dzieci wyglądają inaczej z perspektywy szkoły, inaczej mogą zachowywać się nasze dzieci w warunkach szkolnych, do tego mogą dochodzić okoliczności i składowe o których my jako rodzice nie zdajemy sobie sprawy.
Rozważmy te kwestie przed podjęciem działania.
Czego należy zatem oczekiwać od szkoły?
Zawsze i wszędzie w cenie są szacunek i poważne traktowanie. Każdy nauczyciel powinien mieć czas na rozmowę z Tobą i twoim dzieckiem. Dostępność szkoły oraz reagowanie to przejaw jej dojrzałości jako organizacji uczącej się.
Każdy rodzic ma również prawo do bycia wysłuchanym. Szkoła, która daje takie przestrzenie dialogu i komunikacji jest przyjazna rodzicowi. Może on tam wyrazić swoje obawy dotyczące programu nauczania, metod wychowawczych, czy podejmowanym inicjatyw.
Masz prawo również do rzetelnej informacji na temat ocen twojego dziecka. Łącznie z wyjaśnieniami z czego one wynikają. Szczegółowe kryteria oceniania, kryteria sukcesu są niezbędną częścią oceny, gdyż często informacja dotyczącą odpowiedzi na pytanie, jaka to ocena, nie uświadamia rodzicom jej zasadności.
Liczy się nastawienie.
Rodzic zły, pretensjonalny, z góry nastawiony na „anty” nie rozwiąże problemu. Emocje oraz intencja to kwestie kluczowe.
Czy przychodzisz do szkoły po to, aby wygarnąć błędy i niedociągnięcia nauczycieli pracujących często pod presją oraz z licznymi klasami, czy chcesz uzyskać informację i pomoc dotyczącą niepokojących Cię obserwacji, czy spraw.
Dyrektor jest na sama mym końcu.
Jeśli uważasz, że twoja sprawa nie została pomyślenie rozwiązana na poziomie nauczyciel- rodzic, nie pozostaje Ci nic innego niż udać się do dyrektora szkoły.
Pamiętaj jednak, że obciążony dyrektor powinien być ostatecznością.
Lepiej rozmawiać z dyrektorem w godzinach rannych kiedy ma świeży umysł, po całym dniu może po prostu być zmęczony, przez co mniej efektywny.
Najpierw porozmawiaj z nauczycielem dopiero potem pędź na skargę do dyrektora szkoły. Często dyrektor ma te same spostrzeżenia dotyczące pracy nauczyciela co rodzic, ale nie może otwarcie o nich rozmawiać z rodzicem ze względu na obowiązujące przepisy prawa.
Zanim udasz się jako rodzic na spotkanie z dyrektorem dobrze przeanalizuj problem. Zbierz argumenty dotyczące sprawy z twojej perspektywy i określ efekty, które chcesz osiągnąć.
Jeśli mimo podjętych kroków nie uzyskasz pomocy w szkole,szukaj pomocy gdzie indziej.